زيارت مشركين جلوگيرى نفرمود و از سنت‌هاى زيارتى مشركين يكى اين بود كه اگر با لباس وارد مكه مى‌شدند و با آن لباس دور خانه خدا طواف مى‌كردند ديگر آن لباس را به تن نمى‌كردند و مى‌بايد آن را صدقه دهند لذا براى اينكه لباسهايشان را از دست نداده باشند قبل از طواف از ديگران لباسى را عاريه و يا كرايه مى‌كردند و بعد از طواف به صاحبانشان بر مى‌گرداندند، در اين ميان اگر كسى به لباس عاريه و اجاره دست نمى‌يافت و خودش هم تنها يك دست لباس همراه داشت، براى آنكه آن لباس را از دست ندهد ناچار برهنه مى‌شد و لخت مادرزاد به طواف مى‌پرداخت.

وقتى زنى رعنا و زيبا از زنان عرب به زيارت حج آمد و خواست تا لباسى عاريه و يا كرايه كند ليكن نيافت، خواست با لباس طواف كند گفتند: در اين صورت بايستى بعد از طواف لباست را تصدق دهى، گفت: من جز اين لباس ندارم، و لذا لخت شد و به طواف پرداخت، مردم ريختند به تماشايش ناچار يك دست خود را بر عورت پيشين و دست ديگرش را بر عورت پسين گذاشت و طواف را به آخر رساند در حالى كه مى‌گفت:

بعد از آنكه از طواف فارغ شد عده‌اى به خواستگاريش آمدند، گفت من شوهر دارم.

[رواياتى در مورد نزول آيات برائت و مامور شدن على (ع) براى اعلان آن آيات در مكه و باز گرداندن ابو بكر از نيمه راه اين ماموريت‌]

از طرفى سيره رسول خدا 6 قبل از نزول اين سوره اين بود كه جز با كسانى كه به جنگ او برمى‌خاستند نمى‌جنگيد، و اين روش بخاطر اين آيه بود كه مى‌فرمايد:

(فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا)[2] تا آنكه سوره برائت نازل شد، و پيامبر مامور شد به اينكه مشركين را از دم شمشير بگذارند چه آنها كه سر جنگ دارند و چه آنها كه كنارند، مگر آن كسانى كه در روز فتح مكه براى مدتى با آن حضرت معاهده بستند، مانند صفوان بن اميه و سهيل بن عمرو كه به فرمان:(بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ) چهار ماه يعنى بيست روز از ذى الحجه و تمامى محرم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الثانى مهلت يافتند، كه اگر بعد از اين مدت باز به شرك خود باقى ماندند آنان نيز محكوم به مرگند.

[1] امروز بعضى از آن( عورتم) و يا همه‌اش هويدا مى‌شود پس آنچه را كه هويدا گردد( بر كسى) حلال نمى‌كنم.

[2] حال اگر از شما كنار كشيده ديگر با شما پيكار نكردند، و به شما پيشنهاد صلح دادند( در اين صورت) خداوند براى شما تسلطى بر ايشان قرار نداده. سوره نساء آيه 90