نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 93
نمىشناسند، و به ولايت شما معتقد نيستند چه وضعى
خواهند داشت. امام (ع) فرمود:
اما اين هايى
كه تو گفتى بعد از مردن در همان قبر و گودال خود هستند و از آنجا بيرون نمىآيند،
بله اگر اعمالى صالح داشته باشند و اظهار دشمنى با اهل بيت نكرده باشند، از همان
زير زمين كانالى بر ايشان كشيده مىشود تا از آن كانال به بهشتى كه خدا آن را در
مغرب خلق كرده، در آيند. روح اينگونه افراد از آن حفره به آن بهشت داخل مىشود. و
تا روز قيامت در آنجا مىمانند، تا خداى را ديدار نموده، به حسنات و گناهانشان
حسابرسى شود، يا به بهشت بروند و يا به دوزخ. اينها هستند كه(مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ) و منتظر فرمان خدايند آن گاه
فرمود: و مستضعفين يعنى ابلهان و اطفال خردسال و اولاد مسلمانان كه به حد بلوغ
نرسيدهاند، نيز همين وضع را دارند.
و اما ناصبين
از اهل قبله، وقتى مردند از همان گودالشان راهى به سوى جهنم بر ايشان باز مىشود
كه خداى تعالى آن جهنم را در مشرق آفريده، در آنجا زبانهها و جرقهها و دود آتش
داخل مىشود، و زبانهاى از آتش همواره در آنجا هست، تا قيامت بپا شود، و يكسره به
سوى جهنم روانه گردند.[1] و در خصال
از امام صادق (ع) از پدرش، از جدش، از على (ع) روايت كرده كه فرمود: براى بهشت هشت
در است: درى است كه از آن انبيا و صديقين داخل مىشوند. و درى ديگر است كه از آن
شهدا و صالحان داخل مىشوند، و پنج در از آنها مخصوص شيعيان و دوستداران ما است تا
آنجا كه فرمود: و درى ديگر است كه ساير مسلمانان و گويندگان لا اله الا
اللَّه از آن داخل مىشوند. البته به شرطى كه در دل به سنگينى يك ذره بغض و
دشمنى با ما اهل بيت نداشته باشند.[2] و در
معانى الاخبار[3] و تفسير
عياشى[4] از حمران
روايت كرده كه گفت: از امام صادق (ع)، از كلام خداى عز و جل پرسيدم كه مىفرمايد:(إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ) فرمود:
مستضعفين
عبارتند از كسانى كه در تحت ولايت اسلام قرار دارند. پرسيدم كدام ولايت؟
فرمود: آگاه
باش كه منظور از اين ولايت، ولايت در دين نيست (چون كسانى كه داراى ولايت دينى
هستند، يعنى دين خود را از اولياى دين گرفته و در دين از آنان پيروى مىكنند
مستضعف