نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 632
ايمنند، براى اينكه در اين آيه فرموده: اينان راه
را يافتهاند و در آيه زير مىفرمايد: خدا كسى را كه گمراه كند، هدايت نمىكند:(فَإِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي مَنْ يُضِلُّ)[1]، پس اين
افراد از هر ضلالتى در امنيتى الهى و آسمانى قرار دارند و بر اهتدايى الهى به سوى
صراط مستقيم او هستند و با ايمانشان كه خداى تعالى آنان را در آن ايمان تصديق
فرموده، به چيز ديگرى نيز اهتداء شدهاند و آن عبارت است از پيروى رسول و تسليم
تام در برابر آن جناب، پس چنين افرادى تسليم رسول خدا 6 نيز هستند، همانطور كه
تسليم بىقيد و شرط خداى سبحانند، زيرا خداى تعالى در باره مؤمنين واقعى فرموده:(فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ
ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا
تَسْلِيماً)[2].
در اينجاست
كه اين معنا تمام مىشود كه اين افراد از مصاديق آيه شريفه زيرند كه مىفرمايد:(قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ)[3] و با اين آيه روشن
مىشود كه بين پيروى رسول و محبت خدا ملازمه هست، هر كس كه پيرو رسول خدا 6
باشد، خدا او را دوست مىدارد و معلوم است كه خداى تعالى بندهاى را دوست نمىدارد
مگر وقتى كه پيرو رسولش باشد.
و وقتى رسول
را پيروى كردند، به هر صفت خوبى كه خدا آن را دوست مىدارد متصف مىشوند، مانند
تقوا، عدل، احسان، صبر، ثبات، توكل و توبه و خود را از پليدىها پاك نگهداشتن و
امثال آن، به آيات زير توجه فرمائيد:(فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ
الْمُتَّقِينَ)[4]،(إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ)[5]،(وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ)[6]،(إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ
بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ)
[2] پس چنين نيست كه هر كس دعوى ايمان كند از او پذيرفته شود،
بلكه به پروردگارت سوگند كه مردم ايمان نمىآورند و ايمانشان واقعى نيست مگر وقتى
كه در مشاجراتى كه بين آنان رخ مىدهد تو را حكم كنند و به حكم تو رضايت دهند و
حتى در دل خود احساس ناراحتى از حكم تو نكنند و به تمام معنا تسليم باشند.
سوره نساء، آيه 65 .
[3] بگو اگر محبت خدا در دلهايتان مستقر شده، پس مرا پيروى كنيد
تا خدا هم شما راى دوست بدارد. سوره آل عمران، آيه 31 .