(97) سوره قدر مكى است و پنج آيه دارد (5)

[سوره القدر (97): آيات 1 تا 5]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ (1) وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ (2) لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (3) تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ (4))

(سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ (5))

ترجمه آيات‌

به نام خداوند رحمان و رحيم.

ما اين قرآن عظيم الشان را (كه رحمت واسع و حكمت جامع است) در شب قدر نازل كرديم (1).

و تو چه مى‌دانى شب قدر چيست؟ (2).

شب قدر (در مقام و مرتبه) از هزار ماه بهتر و بالاتر است (3).

در اين شب فرشتگان و روح (يعنى جبرئيل) به اذن خدا از هر فرمان (و دستور الهى و سرنوشت خلق) نازل مى‌شوند (4).

اين شب رحمت و سلامت و تهنيت است تا صبحگاه (5).

بيان آيات‌

اين سوره نزول قرآن در شب قدر را بيان مى‌كند، و آن شب را تعظيم نموده از هزار ماه بالاتر مى‌داند، چون در آن شب ملائكه و روح نازل مى‌شوند، و اين سوره، هم احتمال مكى بودن را دارد، و هم مى‌تواند مدنى باشد، و رواياتى كه درباره سبب نزول آن از امامان اهل بيت‌