نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 546
كريم، و يا
أحكام و معارف آن باشد.
(لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى
النُّورِ)- تفسير اين آيه در آيات نظير آن گذشت.
(وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ
تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً)- اين قسمت
از آيه كسانى را كه به خدا ايمان آورده عمل صالح انجام دهند، وعده جميل و بشارت به
بهشت مىدهد.
(قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً)- در اين جمله احسان خدا را
در آنچه به ايشان روزى كرده مىستايد، و مراد از رزق ايمانى است كه به
ايشان روزى كرده، و همچنين عمل صالحى كه توفيقش را به ايشان داده، و بهشتى كه در
آخرت به ايشان مىدهد. ولى بعضى[1] از
مفسرين گفتهاند: مراد از رزق تنها بهشت است.
[مقصود
از اينكه خداوند زمين را مانند آسمانها هفت تا آفريد]
(اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ
يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ ...) بيانى است
كه مضمون آيات قبل را كه همانا مساله ربوبيت خداى تعالى و بعثت رسول بود تاكيد
مىكند، مىفرمايد خدايى براى شما رسول فرستاده، و ذكر نازل كرده، تا او را اطاعت
كنيد و به احكام ذكرش عمل كنيد، و نيز خدايى شما را تهديد كرده به اينكه اگر تمرد
كنيد و مخالفتش نماييد، حسابى شديد از شما خواهد كشيد و به عذابى اليم دچار خواهد
ساخت، و باز خدايى شما را بشارت داده كه اگر اطاعتش كنيد، به بهشت جاودانتان خواهد
برد، كه هفت آسمان و هفت زمين را آفريده، خدايى است قدير و عليم.
مطالبى
كه مىتوان در تفسير جمله(اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ
سَبْعَ سَماواتٍ) گفت، در تفسير سوره حم سجده گذشت.
و
از ظاهر جمله(وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ) بر مىآيد
كه مراد از مثل مثليت عددى است، يعنى همانطور كه آسمان هفت تا است،
زمين هم مثل آن هفت تا است، حال بايد ديد منظور از هفت تا زمين چيست؟ در اين باب
چند احتمال هست: اول اينكه بگوييم منظور از هفت تا زمين هفت عدد از كرات آسمانى
است، كه ساختمانش از نوع ساختمان زمينى است كه ما در آن زندگى مىكنيم. دوم اينكه
بگوييم منظور از آن تنها زمين خود ما است، كه داراى هفت طبقه است، كه (چون طبقات
پياز) رويهم قرار دارند، و به تمام كره احاطه دارند، و سادهترين طبقاتش همين طبقه
اولى است كه ما روى آن قرار داريم. سوم اينكه