نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 180
همان طور كه
انسانها در زمين براى نماز صف مىبندند .
بعضى[1]
ديگر گفتهاند: منظور ملائكه است كه وقتى مىخواهند به زمين نازل شوند بال
خود را چون بال عقاب باز نگه مىدارند و بر هم نمىزنند و منتظر فرا رسيدن امر
خداى تعالى هستند .
بعضى[2]
ديگر گفتهاند: منظور جماعتى از مؤمنين است كه در نماز و جهاد به صف
مىايستند .
و
اما در باره زاجرات بعضى[3]
گفتهاند: مراد از آن ملائكه است كه بندگان را از معاصى زجر و نهى مىكنند،
و خداى سبحان آن را به صورت الهام و خطور قلبى به قلب ايشان راه مىدهد، همانطور
كه وسوسههاى شيطان وارد قلب مىشود .
بعضى[4]
ديگر گفتهاند: مراد فرشتگان موكل بر ابرهايند كه آنها را زجر مىدهند و به
هر جا كه خدا بخواهد مىرانند .
بعضى[5]
هم گفتهاند: مراد آياتى است از قرآن كه در آنها از كارهاى زشت زجر و نهى
شده .
بعضى[6]
هم گفتهاند: مراد مؤمنين هستند كه صداى خود را در هنگام تلاوت قرآن بلند
مىكنند و به اين وسيله مردم را از منهيات زجر و نهى مىكنند .
و
اما در باره تاليات .
بعضى[7]
گفتهاند: مراد از آن، ملائكهاى هستند كه وحى را بر پيامبران
مىخواندند .
و
بعضى[8] هم
گفتهاند: مراد از آن فرشتگانند كه كتابى را مىخوانند كه خداى تعالى حوادث
عالم را در آن نوشته .
و
بعضى[9] ديگر
گفتهاند: جماعت قاريان قرآنند كه آن را در نماز مىخوانند .
[بيان
اينكه مراد، سه طائفه از ملائكه كه مامور نزول وحى بودهاند مىباشد]
و
ما احتمال مىدهيم- و خدا داناتر است- كه مراد از هر سه طايفه (صافات و زاجرات و
تاليات) سه طايفه از ملائكه باشند كه مامور نازل كردن وحى بودند و راه اين كار را
از مداخله شيطانها ايمن مىكردند و آن را به پيغمبران و يا خصوص پيامبر اسلام محمد
6
[1] ( 1 و 2 و 3 و 4 و 5) مجمع البيان، ج 8، ص 437 و 438.
[2] ( 1 و 2 و 3 و 4 و 5) مجمع البيان، ج 8، ص 437 و 438.
[3] ( 1 و 2 و 3 و 4 و 5) مجمع البيان، ج 8، ص 437 و 438.
[4] ( 1 و 2 و 3 و 4 و 5) مجمع البيان، ج 8، ص 437 و 438.
[5] ( 1 و 2 و 3 و 4 و 5) مجمع البيان، ج 8، ص 437 و 438.