موسى عليه السلام به شما دستور داد كه قسم دروغ نخوريد، ولى من از شما مى‌خواهم كه به نام خدا قسم ياد نكنيد؛ نه قسم دروغ، و نه راست».

نتيجه اينكه آيات قرآن و روايات معصومان به شدّت قسم دروغ را تقبيح نموده، بلكه قسم راست را نيز مكروه شمرده است.

ترك سوگند راست حتّى با ضرر مالى!

همان‌گونه كه گذشت بزرگان دين سفارش كرده‌اند كه مسلمانان حتّى الامكان سوگند راست هم نخورند، و خود به اين سفارش عمل كرده‌اند. حتّى در مواردى كه ترك قسم راست زيانهاى مالى بزرگى به همراه داشته است.

در حديثى مى‌خوانيم كه يكى از بزرگان دين براى خود همسرى انتخاب كرده بود، به ايشان اطّلاع دادند كه آن زن از طايفه خوارج است، و به برخى از ائمه عليهم السلام توهين مى‌كند. ايشان تصميم به جدايى از آن زن مى‌گيرد. او را طلاق مى‌دهد و مهريّه‌اش كه چهارصد دينار بود را نيز مى‌پردازد. آن زن به امير مدينه شكايت نموده، و مجدّداً مهريّه‌اش را مطالبه مى‌كند. امير مدينه شوهر آن زن را مى‌خواهد و مى‌گويد:

قسم بخور كه مهريّه‌اش را پرداخته‌اى. او قسم نمى‌خورد، و دوباره مهريّه زن را مى‌پردازد! فرزندش مى‌گويد: پدر جان! مگر تو بر حق نبودى. چرا قسم نخوردى؟ آن بزرگ مى‌فرمايد: بله، برحق بودم ولى براى حفظ حرمت نام پروردگار قسم را ترك نمودم!». [1]

در روايتى از امام باقر عليه السلام مى‌خوانيم: «آنچه را انسان بخاطر جلب رضاى خدا ترك مى‌كند و از دست مى‌دهد، گم نمى‌شود». [2]

بنابراين، شايسته است انسان قسم راست را نيز ترك كند، هر چند متحمّل ضرر و زيان مالى شود، كه خداوند آن را جبران خواهد كرد.

[1]. وسائل الشيعه، ج 16، كتاب الايمان، باب 2، ح 1.

[2]. همان مدرك، ح 2.