است، و جاى شك و شبهه ندارد. به دو روايت در اين زمينه توجّه كنيد:

1. پيامبر گرامى اسلام، حضرت محمد بن عبداللَّه صلى الله عليه و آله فرمودند:

«مَنْ تَكَهَّنَ اوْ تُكَهِّنَ لَهُ فَقَدْ بَرِءَ مِنْ دِينِ مُحَمَّدٍ

؛ كسى كه كهانت و پيشگويى كند و يا نزد پيشگو برود، از آيين اسلام برائت و بيزارى جسته است». [1]

2. امام صادق عليه السلام به نقل از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمودند:

«مَنْ مَشى‌ الى‌ ساحِرٍ اوْ كاهِنٍ اوْ كَذّابٍ يُصَدِّقُهُ فيما يَقُولُ فَقَدْ كَفَرَ بِما انْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتابٍ‌

؛ كسى كه به سراغ جادوگر، يا پيشگو، يا آدمهاى دروغگويى كه از آينده خبر مى‌دهند، برود، و گفتار آنها را تصديق كند، نسبت به قرآن مجيد كفر ورزيده است!». [2]

طبق روايات مذكور، كسانى كه براى يافتن گمشده خود به سراغ افرادى مى‌روند كه سر كتاب باز مى‌كنند، مرتكب گناه بزرگى مى‌شوند!

چرا كه اگر اين باب گشوده شود، مفاسد بسيارى بدنبال خواهد داشت. مثلًا پيشگو مى‌گويد: «يكى از بستگانت مرتكب سرقت شده است» اين شخص به تمام بستگانش بدبين شده، و هر يك از آنها را كه مى‌بيند تصوّر مى‌كند او سارق است. و هنگامى كه بر اثر سوء ظن اعتماد از ميان مردم رخت بر بندد، زندگى اجتماعى بسيار مشكل خواهد شد. حتّى كسانى كه براى كشف امور پنهانى، سراغ هيپنوتيزم و خواب مصنوعى مى‌روند، مرتكب كار خلاف و گناه بزرگى مى‌شوند. البتّه هيپنوتيزم براى درمان بيماريها اشكالى ندارد. مثل اينكه بيماران مبتلا به افسردگى، يا كسانى كه حساسيّت فوق‌العاده‌اى دارند، يا احساس شديد گناه مى‌نمايند را با هيپنوتيزم درمان كنند، اين كار اشكالى ندارد. و حتّى گاه برخى از بيماران را به هنگام جرّاحى هيپنوتيزم كرده، و از داروى بى‌حسّى استفاده نمى‌نمايند، اين كار نيز اشكالى ندارد. امّا اگر كسى را خواب كنند تا اطّلاعاتى از او بگيرند و اسرار و اخبار پنهانى مردم را كشف كنند، كار حرامى است.

[1]. وسائل الشيعه، ج 12، ابواب ما يكتسب به، باب 26، ح 2.

[2]. همان مدرك، ح 3.