همان‌گونه كه سياستمداران كهنه كار و حرفه‌اى، با ملاحظه آثار و نشانه‌ها و حوادث و و قرائن، آينده سياسى يك كشور را حدس مى‌زنند، و بعضاً تحليل آنها درست در مى‌آيد.

ب) ارتباط با شياطين و اجنّه: برخى از كاهنها مدّعى‌اند كه با جنيان و شياطين ارتباط داشته، خبرها را از آنها مى‌گيرند. آيه شريفه « «وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ»؛ و شياطين به دوستان خود مطالبى مخفيانه القا مى‌كنند». [1] نيز اين ارتباط را ممكن مى‌داند، همان‌گونه كه ارتباط با اجنّه هم از نظر عقلى امكان‌پذير است. امّا اينكه اينها در اين ادّعا چقدر صادقند، بحث ديگرى است.

ج) كذب و دروغ: در بسيارى از موارد نه قرائن و شواهد كمكى به پيشگوها مى‌كند، و نه ارتباطى با اجنّه و شياطين حاصل مى‌شود، بلكه پيشگويى آنها حدس و گمان بى‌پايه‌اى بيش نيست، و گذشت زمان هم كوس رسوايى آنها را به صدا در مى‌آورد. امّا اين افراد كه سرمايه زندگى آنها دروغ است و با اين سرمايه كسب درآمد مى‌كنند، پس از افشاى دروغهايشان ساكت ننشسته، بلكه به ناچار دست به توجيه دروغهاى خود مى‌زنند؛ مثل اينكه مى‌گويند: «اطّلاعات شما ناقص بوده»، و يا «طبق دستورالعملى كه داديم عمل نكرديد» و از اين قبيل توجيهات نادرست.

پيشگويى و كهانت از منظر شرع:

اسلام عزيز نه تنها پيشگويى و اخبار از آينده را نامشروع مى‌داند، بلكه هرگونه خبر پنهانى و غيبى را تحريم كرده است. بنابراين كسانى كه به نزد جادوگران مى‌روند، يا از طريق هيپنوتيزم و خواب مغناطيسى خبر از آينده مى‌دهند، يا اطّلاعات پنهانى افراد را كشف مى‌كنند، يا از طريق رمل و اسطرلاب و حساب اعداد به اين منظور مى‌رسند، و يا بدين منظور با روح افراد يا اجنّه ارتباط برقرار مى‌كنند، همه اين امور براى انجام دهنده و مراجعه كننده حرام است. و اين، نظر همه مراجع محترم تقليد

[1]. انعام، آيه 121.