دنياى عجيب جنين:

خداوند متعال در آيه 6 سوره زمر مى‌فرمايد:

« «خَلَقَكُمْ مِّنْ نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِّنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقاً مِّنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِى ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى‌ تُصْرَفُونَ»؛ او شما را از يك نفس آفريد، و همسرش را از (باقيمانده گِل) او خلق كرد؛ و براى شما هشت زوج از چهارپايان ايجاد كرد؛ او شما را در شكم مادرانتان آفرينشى بعد از آفرينش ديگر، در ميان تاريكيهاى سه گانه مى‌بخشد! اين است خداوند، پروردگار شما كه حكومت (عالم هستى) از آن اوست؛ هيچ معبودى جز او نيست، پس چگونه از راه حق منحرف مى‌شويد؟!».

ظلمات ثلاث چيست؟

اكثر مفسّرين و شايد تمام آنان، معتقدند كه منظور از ظلمت اوّل «پوست شكم مادر» است. و ظلمت دوم كه در درون شكم مادر قرار دارد «رحم» است. و ظلمت سوم كه در درون رحم جاى مى‌گيرد «مشيمه» است؛ مشيمه پوست محكمى است كه روى جنين كشيده شده، و در درون آن مايع لزجى است كه جنين در درون آن شناور است. زير اعضاى جنين آن قدر لطيف و نرم است كه اگر روى هم قرار گيرد آسيب مى‌بيند و لهذا در آن آب مخصوص شناور، و در حالت بى‌وزنى است، به گونه‌اى كه حتّى اگر مادر به زمين بخورد معمولًا صدمه‌اى جنين را تهديد نمى‌كند. خداوند جنين را در اين ظلمات ثلاث از قطره‌اى آب به نام نطفه خلق كرد؛ «فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ».

نقّاشان هر قدر ماهر و چيره دست باشند روى آب نمى‌توانند نقش بزنند؛ بلكه بايد صفحه‌اى در اختيار داشته باشند؛ چه از كاغذ باشد، يا آهن، يا سنگ، يا چوب يا مانند آن. علاوه بر اين نياز به نور كافى دارند، آنها هرگز نمى‌توانند در تاريكى و ظلمات اثر بديع و شگفتى خلق كنند.