مى‌زدايد، اين بنده جايگاهى بس رفيع پيدا مى‌كند تا آنجا كه در مقابل وسوسه‌هاى شيطان بيمه مى‌شود، و شيطان نمى‌تواند در وى نفوذ كند. همان‌گونه كه خود شيطان به اين نكته اعتراف كرده است‌ «إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ». [1]

دومين پاداش مخلصين، جزاى بى‌حدّ و حصر و خارج از اندازه است. در آيه 40 سوره صافّات مى‌خوانيم:

« «وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ»؛ و جز به آن مقدار كه انجام مى‌داديد پاداش داده نمى‌شويد؛ جز بندگان مخلَص خدا، كه بى‌حساب پاداش داده مى‌شوند». [2]

و ديگر اينكه خداشناسان واقعى مخلصينند: به آيه 159 سوره صافّات توجّه كنيد:

« «سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ* إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ»؛ منزّه است خداوند از آنچه توصيف مى‌كنند، مگر بندگان مخلص خدا».

خوانندگان محترم! بكوشيم با دست زدن بر دامان مخلَصين، در راه مخلِصين گام برداريم و از آنها بخواهيم به ما كمك كنند كه ناخالصى هايمان را تا حدّ امكان پاكسازى كنيم، تا شايسته ورود به صف مخلَصين شويم.

نكته سوم: رابطه «مُقْسَمٌ بِه» و «مُقْسَمٌ لَهُ»

قسم‌هاى يازده‌گانه به موجودات با عظمت، مقدّمه‌اى بود براى بيان مطلبى بسيار مهم، و آن اينكه: «اگر انسان تزكيه نفس كند، و رذائل اخلاقى را از وجودش شستشو دهد، رستگار خواهد شد. و در يك جمله كوتاه: «رستگارى در گرو تهذيب نفس است» «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا».

سؤالى كه اينجا خودنمايى مى‌كند، اين است كه چه ارتباطى بين قسم به خورشيد و ماه و شب و روز و زمين و آسمان و روح انسان و خالق آن، با تزكيه نفس وجود دارد، كه خداوند براى بيان اهميّت مبارزه با هواى نفس به آن موجودات با عظمت و خالق‌

[1]. حجر، آيه 40.

[2]. آيه شريفه طبق نظريّه علّامه طباطبايى (رحمة اللَّه) ترجمه شده است.