تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 75

ظن را در افكار بپاشند؛ و به اين وسيله چرخ‌هاى فعاليت‌هاى مفيد و سازنده در اجتماع از كار بيفتد.
قرآن مجيد، اين روش غير انسانى آنها را شديداً نكوهش مى‌كند، و مسلمانان را از آن آگاه مى‌سازد، تا تحت تأثير اين گونه القائات سوء قرار نگيرند، و هم منافقان بدانند حناى آنان در جامعه اسلامى رنگى ندارد!
نخست مى‌فرمايد: «آنها كه به افراد نيكوكار مؤمنين در پرداختن صدقات و كمك‌هاى صادقانه، عيب مى‌گيرند، و مخصوصاً آنها كه افراد با ايمان تنگدست را كه دسترسى جز به كمك‌هاى مختصر ندارند، مسخره مى‌كنند، خداوند آنان را مسخره مى‌كند، و عذاب دردناك در انتظار آنها است»! «الَّذينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعينَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ فِي الصَّدَقاتِ وَ الَّذينَ لايَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ».
«يَلْمِزُون» از ماده «لمز»، (بر وزن طنز)، به معنى عيبجوئى و «مُطَوِّعِيْن» از ماده «طَوْع»، (بر وزن موج)، به معنى اطاعت است، ولى معمولًا اين كلمه به افراد نيكوكار، و آنهائى كه علاوه بر واجبات، به مستحبات نيز عمل مى‌كنند، اطلاق مى‌شود.
از آيه فوق استفاده مى‌شود، منافقان گروهى را عيبجوئى مى‌كردند، و گروهى را مسخره مى‌نمودند، روشن است، سخريه درباره كسانى بوده، كه قادر به كمك مختصرى به ارتش اسلام بودند، و لابد عيبجوئى مربوط به كسانى بوده، كه به عكس آنها كمك‌هاى فراوانى داشتند، دومى را به عنوان رياكارى، و اوّلى را به عنوان كم‌كارى، تخطئه مى‌نمودند.
***
در آيه بعد، تأكيد بيشترى روى مجازات اين گروه از منافقان نموده، و

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 75

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست