و ديگران را از آن محروم مىپنداشتند: وَ قالُوا لَنْيَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كانَ هُوداً أَوْ نَصارى تِلْكَ أَمانِيُّهُمْ قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ: «آنها گفتند هيچ كس داخل بهشت نمىشود مگر اين كه يهودى يا نصرانى باشد! اين آرزوى آنها است، بگو اگر راست مىگوئيد، دليل خود را بياوريد»؟! «1»
***
نكته:
رابطه تقوا و روشنبينى
قرآن مجيد براى تقوا آثار فراوانى بيان كرده كه از جمله آنها برطرف شدن حجابها از فكر و قلب آدمى است.
رابطه «ايمان و تقوا» با «روشنبينى» در آيات مختلف قرآن به آن اشاره شده است، از جمله در آيه 29 «انفال» مىخوانيم: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً: «اى كسانى كه ايمان آوردهايد اگر تقواى الهى پيشه كنيد و از گناهان بپرهيزيد، خداوند وسيلهاى براى شناخت حق از باطل براى شما قرار مىدهد».
و در آيه 282 «بقره» آمده است: وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ: «تقواى الهى پيشه كنيد و خداوند شما را علم و دانش مىآموزد» و در آيات مورد بحث نيز با صراحت اين معنى آمده بود كه «اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه كنيد خداوند نورى براى شما قرار مىدهد كه در پرتو آن بتوانيد گام برداريد»!
رابطه اين دو، علاوه بر جنبههاى معنوى كه بعضاً براى ما ناشناخته است، از نظر تحليل عقلى نيز، قابل درك است؛ چرا كه بزرگترين مانع شناخت و مهمترين حجاب بر قلب آدمى، هوا و هوسهاى سركش، و آمال و آرزوهاى دور و دراز، و