تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 410

آيه بعد، كه آخرين آيه اين سوره است بيان دليلى است براى آنچه در آيه قبل آمده، مى‌فرمايد: «اين پاداشهاى مضاعف الهى، علاوه بر نورانيت و مغفرت به خاطر آن است كه اهل كتاب بدانند كه آنها قادر بر چيزى از فضل الهى نيستند و اين كه فضل و رحمت، همه به دست او است، و به هر كس بخواهد مى‌بخشد و خداوند داراى فضل و رحمت عظيم است» «لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلى‌ شَىْ‌ءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ أَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ». «1»

اين پاسخى است به آنها كه مى‌گفتند: خداوند به گروهى از اهل كتاب كه ايمان به محمّد صلى الله عليه و آله آورده‌اند (طبق عقيده مسلمانان) دو پاداش مى‌دهد، بنابراين ما كه ايمان به او نياورده‌ايم داراى يك پاداشيم، همانند ديگر مسلمانان!
قرآن به آنها پاسخ مى‌گويد كه: مسلمانان عموماً داراى دو پاداشند، چرا كه همه آنها ايمان به رسول خدا صلى الله عليه و آله و تمام انبياء پيشين دارند و اما گروهى از اهل كتاب كه ايمان نياورده‌اند، هيچ سهمى ندارند، تا بدانند كه رحمت الهى در اختيار آنان نيست كه به هر كس بخواهند بدهند و از هر كس بخواهند دريغ دارند!
اين آيه ضمناً، مى‌تواند پاسخى به بلندپروازيها و ادعاهاى بى‌اساس گروهى از يهود و نصارى باشد كه: بهشت و رحمت الهى را منحصر به خود مى‌دانستند،

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 410

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست