ديگر شايسته بقا نيستند، از آنها انتقام بگير و مرا بر آنها پيروز كن. «1»
آرى، اين پيامبر بزرگ، تا زمانى كه اميد به هدايت آنها داشت، از خدا مىخواست آنها را ببخشد، اما هنگامى كه به كلى مأيوس گشت، درباره آنها نفرين نمود.
***
پس از آن اشاره گويا و تكاندهندهاى به كيفيت عذاب آنها كرده مىفرمايد:
«ما به دنبال اين درخواست نوح درهاى آسمان را گشوديم، و بارانى شديد و پى در پى فرو باريد» «فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ».
تعبير به «گشودن درهاى آسمان»، تعبير بسيار زيبائى است كه، به هنگام نزول بارانهاى شديد به كار مىرود، همان گونه كه در فارسى نيز مىگوئيم:
«گوئى درهاى آسمان باز شده و هر چه آب است فرو مىبارد».
«مُنْهَمِر» از ماده «همر» (بر وزن صبر) به معنى فرو ريختن شديد اشك يا آب است، اين تعبير، در مورد دوشيدن پستان حيوانات تا آخرين قطره نيز به كار مىرود.
عجب اين كه، در بعضى از گفتههاى مفسران آمده است: آنها سالها گرفتار خشكسالى بودند و در انتظار باران، كه ناگهان بارانى فرو باريد، اما بارانى مرگزا، نه احياگر. «2»