تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 175

نعمت از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد»؟! «فَبِأَىِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ».
***
سپس، در توصيف اين دو بهشت مى‌افزايد: «آنها داراى انواع نعمتها و درختان پر شاخه با طراوتند» «ذَواتا أَفْنانٍ».
«ذَواتا» تثنيه «ذات» به معنى «صاحب» و دارنده است. «1»
«أَفْنان» جمع «فنن» (بر وزن قلم) در اصل، به معنى شاخه‌هاى تازه و پر برگ است، و گاه به معنى «نوع» نيز به كار مى‌رود، و در آيه مورد بحث، در هر يك از اين دو معنى ممكن است استعمال شده باشد، در صورت اول: اشاره به شاخه‌هاى با طراوت درختان بهشتى است، بر عكس درختان دنيا كه داراى شاخه‌هاى پير و جوان و خشكيده هستند.
و در صورت دوم: اشاره به تنوع نعمتهاى بهشت و انواع مواهب آن است، استعمال در هر دو معنى نيز بى مانع است.
اين احتمال نيز وجود دارد كه، درختان بهشتى به گونه‌اى هستند كه در يك درخت، شاخه‌هاى مختلفى است و بر هر شاخه نوعى از ميوه‌ها.
***
و به دنبال اين نعمت، باز همان سؤال تكرار مى‌شود كه: «كدامين نعمت از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد»؟! «فَبِأَىِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ».
***
از آنجا كه يك باغ سرسبز و خرم و پر طراوت، علاوه بر درختان، بايد

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 175

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست