از آيات مختلف قرآن استفاده مىشود كه بهشت براى بهشتيان سراى ابدى و جاويدان است، ولى همانگونه كه در ذيل آيه 72 سوره توبه گفتيم، از پارهاى از آيات قرآن برمىآيد كه «جنّات عدن» محلّ خاصّى است از بهشت كه بر ساير باغهاى بهشت امتياز دارد و تنها سه گروه در آنجا ساكن مىشوند: «پيامبران»، «صدّيقان» (يعنى ياران خاصّ آنها) و «شهدا». «1»
5. شستن آثار گناه
در اينكه «حسنات» و «سيّئات» اجمالًا روى يكديگر اثر متقابل دارند شكّى نيست و ما حتّى نمونههاى اين موضوع را در زندگى روزمرّه خود مىيابيم.
گاه انسان ساليان دراز زحمت مىكشد و با تحمّل مشقّت فراوان، سرمايهاى مىاندوزد امّا با يك ندانمكارى، يا هوسبازى، يا بىمبالاتى، آن را از دست مىدهد. اين چيزى جز نابود كردن حسنات مادّى سابق نيست كه در قرآن از آن تعبير به «حبط» شده است.
و گاه بر عكس، انسان مرتكب اشتباهات فراوانى مىشود و بار خسارتهاى سنگينى را بر اثر آنها به دوش مىكشد، امّا با يك عمل عاقلانه و حسابشده، يا مجاهده شجاعانه، همه آنها را جبران مىنمايد. مثلًا در مسير انقلاب اسلامى كه در روزگار خود با آن مواجه بوديم كسانى را ديديم كه در نظام ظالم و جبّار سابق مرتكب گناهان فراوانى شده بودند و به همين دليل در زندان بودند، امّا هنگام بروز جنگ با دشمنان مملكت، آنها را بهخاطر تخصّصهاى نظامىشان به ميدان دعوت كردند. آنها نيز با شجاعت و فداكارى بىنظيرى، ضربات مهلكى بر پيكر