نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 242
كيفرهاى دنيوى نيست، و بندگان خدا انديشه همانندى را از ذهن دور سازند.
4. (ذى الطَّول): اشاره به اين است كه كيفر خدا براى رفع نياز نيست، بلكه براى محقق بخشيدن به عدل الهى است.
ابن فارس و راغب «طول» را به فضل (فزونى نعمت) و گاهى به معنى نعمتى كه مدتى در دست صاحبش مى ماند تفسير كرده اند، ولى بهتر است معنى آن را از خود قرآن بپرسيم، با توجه به دو آيه ياد شده در زير روشن مى شود كه مقصود از آن تمكن مالى است چنان كه مى فرمايد:
«هنگامى كه سوره اى نازل شود كه به خدا ايمان بياوريد و همراه رسولش به جهاد برخيزيد، افراد متمكن و ثروتمند مى گويند: بگذار ما در كنار ديگر معذوران از جهاد بمانيم».
از اين بيان استفاده مى شود كه اسم (ذى الطول) حاكى از نعمت گسترده خدا است از اين جهت در برخى از تفاسير آن رابه معنى منعم گرفته اند.
اسم پنجاه و سوم: ذو العرش
عرش در قرآن 22 بار وارد شده و در چهار مورد به اضافه لفظ «ذو» يا
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 242