1. (وَ رَبّكَ الغَفُور ذُو الرَّحْمَة). (كهف/58)

«پروردگار تو آمرزنده رحيم است».

2. (ورَبّكَ الغَنىُّ ذُو الرّحْمَةِ...).(انعام/133)

«پروردگار تو بى نياز و رحيم است».

3. (فإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبّكُمْ ذُو رَحْمَة واسِعَة).(انعام/147)

«اگر تو را تكذيب كردند بگو پروردگار شما صاحب رحمت گسترده است».

و با توجه به بحثى كه در باره رحمت در اسم «رحيم» خواهيم كرد، مفاد اين وصف نيز روشن مى شود.

اسم پنجاه ودوم: ذى الطول

اين اسم در قرآن يك بار و به عنوان وصف خدا وارد شده است چنان كه مى فرمايد:

(غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوب شَدِيدِ العِقاب ذِى الطَّول لا إِلهَ إِلاّ هُوَ إِلَيْهِ المَصير).(غافر/3)

«آمرزنده گناه، پذيرنده توبه، سخت كيفر ده، توانگر، خدايى نيست جز او، بازگشت به سوى او است».

در اين آيه چهار وصف براى خدا ذكر شده است:

1. (غافر الذَّنب): اشاه به اين است كه برخى از گناهان را خداوند از روى تفضّل ولو توبه اى نباشد مى پذيرد.

2. (قابِلِ التَّوب): اشاره به اين است كه توبه گناهانى كه بخشودگى آنها در گرو توبه است را مى پذيرد.

3. (شَدِيدِ العِقاب): اشاره به اين است كه كيفرهاى خدا قابل قياس با