2ـ((وَفِى اَنْفُسِكُمْ اَفَلاَ تُبْصِرُونَ))(ذاريات/21).

«ودر جانهاى خويش آيا نمى انديشيد؟» ]تا خود ودر نتيجه، خدا را بشناسيد[.

آيات، درباره دعوت به انديشيدن در جهان و نفس انسان، بيش از آن است كه در اين مختصر بگنجد وبحثهاى عقلى در كتابهاى كلامى، جز صيانت دين از تشكيك ملحدان وزنديقان، چيز ديگرى نيست. اصولا انگيزه تأسيس علمى بنام كلام، جز اين نبود كه جلوى هجوم افكار الحادى وفلسفه يونانى را كه بر اثر ترجمه به جهان اسلام راه يافته بود، بگيرند.

چگونه مى توان از رشد وگسترش چنين علمى كه هدف از آن، دفاع از عقايد اسلامى است، جلوگيرى كرد؟!

آثار علمى او

آثارى كه از او باقيمانده وبه دست ما رسيده، همگى رنگ عقلى واستدلالى دارند. اينك به آنچه كه تا كنون منتشر شده، اشاره مى كنيم:

1ـ الإِحكام فى اصول الاحكام، اين كتاب در اصول فقه است ومفصّل ترين كتابى است كه در آن قرن درباره اصول فقه نوشته شده مى توان«ذريعه» سيد مرتضى را نظير آن دانست، جز آنكه سيد در پايان قرن چهارم[1] به نگارش آن پرداخته ولى آمدى در اواخر قرن ششم يا اوائل قرن هفتم آن را به رشته تحرير كشيده است. اين كتاب در سال 1404 هـ در2 جلد، در مصر به چاپ رسيده است.