خط‌کشِی مِی‌کنِیم که ماشِینِی که از مقابل مِی‌آِید از سمت چپ بِیاِید و ما که مِی‌روِیم از سمت راست بروِیم. حالا اگر ما به سمت چپ بروِیم، به حقّ او تعدِی کرده‌اِیم و باعث ضرر به او شده‌اِیم، و اگر راننده‌اِی که از روبه‌رو مِی‌آِید هول بشود و در جوِی بِیفتد، تقصِیر ما است و ما موجب ضرر بر او شده‌اِیم. اما در عرف انگلِیس برعکس است؛ ماشِین آن شخصِی که از مقابل مِی‌آِید از سمت راست مِی‌آِید و ما که مِی‌روِیم از سمت چپ مِی‌روِیم. حالا اگر ما در سمت راست بروِیم تعدِی کرده‌اِیم. اِین مطلب در هر عرفِی فرق مِی‌کند، ولِی در اصل تعدِی، هم خود او اِین را تعدِی مِی‌داند و هم خود اِین، آن را تعدِی مِی‌داند. در کم و زِیاد هم همِین‌طور است و در موارد مختلف متفاوت است.

اِین قاعدۀ لا ضرر خِیلِی مهم است. إن‌شاءالله وقتِی در موارد و جرِیانات آن برسِیم اصلاً ِیک فقه جدِیدِی پِیش مِی‌آِید؛ البته نه فقه جدِید، بلکه فقه اسلامِی پِیش مِی‌آِید و اسلام اصلاً همِین است! چون اِینها اِین‌قدر إن‌قلت و قلت در اِین مباحث گذاشته‌اند که به‌طور کلِی اصلاً همه‌چِیز را از محتوا انداخته‌اند.

اللَهمّ صلّ علِیٰ محمّدٍ و آلِ محمّد