اعمال زشت و گرفتار شدن به سوء عاقبت آن، مايه عبرت ديگران شوند در اين قسمت حضرت لطيفه‌اى به كار برده و بطور كنايه كه هشدارى است به شنونده، اصحاب خود را به ترك گناه و توجه به صفت تقوا وادار فرموده است چنان كه معمول است بعضى اوقات كه شخصى مى‌خواهد، ديگرى را نصيحت كند مى‌گويد: كارى نكنى كه مردم بر تو بخندند، يعنى عمل خلاف انجام مده كه مايه مسخره ديگران واقع شوى.

(43045- 43044) 13- به شدت و با تمام نيرو از تقوا محافظت كنند مبادا آن را به ريا و سمعه آلوده سازند، دامن پاك تقوا را به سبب سوء اخلاق و انجام دادن گناه لكه‌دار نكنند.

(43048- 43046) 14- و نيز تقوا را محافظ خود قرار دهند يعنى با اتصاف به پرهيزكارى خود را از انجام دادن گناه و تمايل به صفتهاى ناشايسته و پى‌آمدهاى نارواى آن بدور دارند تا از كيفر الهى و عذاب آخرت ايمن باشند.

(43053- 43049) 15- خود را از آلودگيهاى دنيا دور كنند، و از آنچه كه خداوند حرام كرده و از آن در دنيا مذمت فرموده و در آخرت وعده عذاب داده خوددارى كنند.

(43057- 43054) 16- كارى كنند كه نسبت به آخرت عاشق و شيدا باشند و اين مطلب كمال توجه به تقوا و پرهيزكارى را مى‌رساند زيرا در موقعى اين حالت دست مى‌دهد كه آدمى بكلى از علايق دنيا چشم بپوشد و به عبادات و اعمال نيك بپردازد كه در اين صورت عشق به آخرت و پيشگاه پروردگار در آدمى به وجود مى‌آيد.

(43063- 43058) 17- يكى ديگر از دستورهايى كه امام به ياران خود در رابطه با توجه كردن به تقوا مى‌دهد آن است كه پرهيزگاران و اهل تقوا را حقير نشمارند، از آنها بدگويى نكنند آنان را مورد تمسخر و ضرب و شتم قرار ندهند، و كارى انجام ندهند كه باعث اهانت به ايشان باشد و همه اينها گناه است به دليل اين كه‌