دسته اول را كه پولها را اندوخته كرده بودند خداوند چنان كه معين ساخته به اين طريق مجازات مى‌كند «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ‌ [1]». و دسته دوم را كه اموال را در راههاى نامشروع خرج مى‌كردند به طريق ديگر كيفر مى‌دهد چنان كه مى‌فرمايد: «الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌ [2]».

(42993- 42970)

فما اقلّ من قبلها:

امام (ع) از اين كه پذيرندگان صفت تقوا و عاملان به شرايط آن كه همان امانت الهى است اندكند. اظهار شگفتى و تعجب كرده و سپس فرموده است اين گروه به عدد قليل، توصيف شدگان حق تعالى مى‌باشند كه در قرآن فرموده است و قليل من عبادى الشّكور [3].

و بعد به پيروان خود دستور مى‌دهد كه امور ذيل را انجام دهند:

(42996- 42994)

1- اهطعوا باسماعكم اليها،

اين كه براى شنيدن فوايد تقوا بشتابند و به گفته مناديان آن گوش فرا دهند تا حقيقت آن را بشناسند و از روى بصيرت به آن عمل كنند.

(43000- 42997) 2- كوشش كنند كه هرگز دست، از پرهيزگارى بر ندارند و پيوسته همراه آن باشند. به روايت ديگر به جاى اهطعوا، انقطعوا آمده و معنايش اين است كه خود را از دلبستگيهاى دنيا بر كنيد و به شنيدن اوصاف تقوا گوش فرا دهيد: البته ممكن است كه يكى از اين دو كلمه تغيير يافته ديگرى باشد به اين دليل كه هر گاه حرف ن و ق پهلوى يكديگر قرار گيرند مانند ه نوشته مى‌شود.

[2] سوره جاثيه (45) آيه (28) يعنى: پس امروز مجازات مى‌شويد در برابر آنچه از كارهايى كه انجام داده‌ايد.

[3] ترجمه و نشانى اين آيه شريفه در صفحات پيشين گذشت.