و آن، درخواست كمك از خداوند و توجه كامل به
اوست زيرا اين مطلب اصل و اساس همه مطالب است و نيز اشاره كرده به فايده تقوا در
تقرب و وصول به ساحل درياى عزت و جلال حضرت احديت ظاهر شود، نهايت مطلوب بنده خدا
رسيدن به جوار قرب حق تعالى و نظر انداختن به عظمت و جلال كبريايى او، و در امان
بودن از غضب و سالم ماندن از حسابرسى دقيق وى مىباشد، به دليل اين كه او حاكم على
الاطلاق است و براى رسيدن به اين مطلوب تقوا مهمترين وسيله است و سعادتمند كسى است
كه براى نجات از گرفتاريهاى اخروى از تقوا كمك بگيرد زيرا جز تقوا وسيله نجاتى از
شدايد آن جهان وجود ندارد سرانجام به ذكر فوايد ديگرى براى تقوا پرداخته كه باعث
دلبستگى بيشترى به آن مىشود:
1- تقوا در زندگانى دنيا، آدمى را از ناملايمات محافظت مىكند چنان
كه در قرآن مىفرمايد: «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ
لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ
عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ[1]».
2- فايده اخروى، تقوا در روز قيامت راهى براى ورود به بهشت است، و اين
امرى روشن است.
3- راه پرهيزكارى واضح و روشن است زيرا شارع مقدس پيامبر اكرم،
راههاى تقوا را بيان كرده و مسير آن را مشخص فرموده و تا اين كه براى هيچ فردى
پوشيده نباشد، مگر جاهل و نادان باشد.
4- آن كه در اين راه قدم گذارد و اين مسير را بپيمايد سود مىبرد،
كلمه سود كه مربوط به امور مادى است استعاره از نتيجههاى دنيوى و اخروى است كه
شخص متقى از داشتن تقوا، كسب مىكند و وجه اين استعاره آن است كه
[1] سوره طلاق (65) آيههاى (2 و 3) يعنى: هر كس پرهيزكار شود خدا
راه بيرون شدن از بلا را برايش مىگشايد و از جايى كه گمان نبرد به او روزى عطا
مىكند و هر كه بر خدا توكل كند، خدا او را كفايت كند.