مدارج سطواته: راههاى خشم و غضب خدا يعنى
گناهها و كارهاى خلاف كه سبب قهر و غضب او مىشود و منظور از تورّطت واقع شدن در
درههاى هولناك معصيت است كه موجب هلاكت در آخرت مىباشد
(53121- 53101)
فتداو ... بيقظة،
امام (ع) پس از بيان حال شخص گنهكار و غافل و مغرور، به او هشدار
مىدهد كه اى انسان بكوش و هر چه زودتر اين بيماريهاى قلبى و خواب غفلتى را كه در
پى سستى و بىاعتنايى به خدا و ياد او پيدا شده با تصميم راسخ بر اطاعت فرمان و
مداومت ذكر او معالجه و درمان كن.
(53197- 53122)
و تمثّل ... يصرفها عنك،
حضرت در اين جملهها نعمتهاى فراوان خداوند را كه به انسان عطا
فرموده و او در عوض به جاى شكر و سپاس با گناه و معصيت كفران نعمت كرده است بازگو
مىفرمايد، تا مگر آدمى به خود آيد و به ياد خدا افتد. به انسان دستور مىدهد كه
در ذهنش تصور كند آن موقعى را كه او در حال رو گرداندن از خدا و فرو رفتن در معصيت
است ولى خداى كريم با انواع نعمتها به او رو آورده و با كلام خود از زبان
پيامبرانش او را دعوت به عفو مىكند و به فضل و رحمت خود آهنگ او مىكند و او را
تحت پوشش و حمايت خويش قرار مىدهد، و با آن كه آدمى اين همه نعمتهاى فراوان را با
نافرمانى و معاصى الهى ناسپاسى مىكند اما پروردگار متعال فضل و رحمتش را از او
قطع نكرده و حتى او را يك چشم بر هم زدن از لطفش خالى نگذاشته است، بطورى كه هر
لحظه يا نعمتى به او عطا مىكند، يا بديش را مىپوشاند و يا بلا و گرفتاريى را از
وى بر طرف مىسازد. پس امام (ع) با اين هشدار بهترين آگاهى را به انسان داده است،
زيرا حضور اين نعمتها در ذهن او، در حالتى كه وى رو به گناه و معصيت آورده است بهترين
چيزى است كه او را به خدايش علاقهمند مىكند، دليل اين كه فرموده: تمثّل (تصور
كن) آن است كه، خود روى آوردن خدا بر بنده در ذهن نيست بلكه مفهوم و تصوير آن در
ذهن موجود است.