و آنچه از فساد كه موافق طبعش مى‌باشد آشكار مى‌كند، چنان كه خداوند متعال «صدع» را به معنى آشكار كردن به كار برده است، آنجا كه مى‌فرمايد: «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ» [1].

(2329- 2319)

فرموده است: ازاحة للشّبهات، الى قوله ... تخويفا بالمثلات‌

اين عبارت اشاره به امورى است كه به مقصد بعثت نزديك مى‌باشد. امام (ع) به سه مقصد از مقاصد بعثت به شرح زير اشاره فرموده است:

اول- بعثت، از بين بردن شبهات است كه از اهمّ مقاصد بعثت به شمار مى‌آيد، زيرا بر طرف كردن گرفتاريهاى دنيوى و شبهات باطل از دل مردم مهمترين مقصد شارع است.

دوّم- علت زدودن شبهات به وسيله دين، دليل روشنى است كه براى اثبات ادّعا اقامه مى‌شود و گفتارى راست كه حقيقت را در عمق دل مردم جاى مى‌دهد همچنان كه خداى تعالى فرموده است: «ادْعُ إِلى‌ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ» [2].

سوّم- بر حذر داشتن گناهكاران از گناه به وسيله آيات نازله و ترساندن آنها از كيفرهايى كه به جنايتكاران خواهد رسيد، همچنان كه خداوند متعال فرموده است: «أَ فَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِأُولِي النُّهى‌» [3].

اين ترسانيدن، براهين و گفتار دينى را كه در آنها تحذير و انذار هست براى كسانى كه صفاى دل ندارند و صرف گفتار در آنها بى‌اثر است ثابت مى‌كند.

[2] سوره نحل (16): آيه (125): و با اهل جدل با بهترين طريق مناظره كن.

[3] سوره طه (20): آيه (128): آيا براى هدايت آنها كافى نيست كه بسيارى از پيشينيان را (كه طغيان و فساد كردند) هلاك كرديم و اينها در مساكن (ويران شده) آنان رفت و آمد دارند در اينها دلائل روشنى است براى صاحبان عقل.