صلوات اللَّه عليه و دلالت مى‌كند بر آن كه تيمم شكسته مى‌شود بمجرد رسيدن به آب با تمكن از استعمال آن، و اشعارى دارد لفظ شكستن با لفظ اعاده اگر تيمم بدل از غسل كرده باشد من بعد كه تيمم مى‌كند باز بدل از غسل مى‌كند نه بدل از وضو چنانكه جمعى گفته‌اند و بنا بر مذهب ايشان مى‌بايد كه اگر آب وضو به همرسد وضو سازد چنانكه گفته‌اند.

و احاديث صحيحه متقدمه رد قول ايشان مى‌كند كه حضرت مطلقا فرمودند كه تيمم كند و وضو نسازد و قول اين جماعت از استنباط ناشى شده است كه گفته‌اند كه تيمم بدل از غسل بمنزله غسل است و هر گاه ناقض غسل بفعل آيد مثل جنابت تيمم را مرتبه ديگر بقصد غسل مى‌سازد و اگر ناقض وضو بفعل آيد تيمم را بدل از وضو مى‌سازد. و روايتى نديده‌ام كه دلالت بر مطلب ايشان كند و اگر كسى خواهد كه مخالفت ايشان نكرده باشد احتياطا تيممى بدل از وضو بعد از تيمم بدل از غسل نيز به جا آورد.

[اگر كسى بيابد آب را در وقتى كه داخل نماز شده قطع كند نماز را و وضو بسازد]

(فان أصاب الماء و قد دخل فى الصّلاة فلينصرف و ليتوضّأ ما لم يركع فان كان قد ركع فليمض فى صلاته فان التّيمّم أحد الطّهورين)

تتمه صحيحه زراره است كه از حضرت 6 سؤال كرد كه اگر كسى بيابد آب را در وقتى كه داخل نماز شده است حضرت فرمودند كه قطع كند نماز را و وضو بسازد و نماز را از سر گيرد ما دام كه بركوع نرفته باشد پس اگر بركوع رفته باشد همان نماز را تمام كند زيرا كه تيمم يكى از دو مطهريست كه حق سبحانه و تعالى قرار داده است يعنى مطهر آبى قرار داده است كه آن وضو و غسل است و مطهر خاكى نيز مقرر فرموده است كه آن تيمم است.

و بر اين مضمون روايات قويه وارد شده است، و در روايتى قوى كالصحيح يا صحيح وارد شده است از محمد بن حمران از حضرت امام‌