جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه اگر آب بهم رسد بعد از دخول در نماز نماز را تمام كند. و ممكن است حمل اين روايت بر ما بعد از ركوع. و اكثر علما عمل باين روايت كرده‌اند و روايات سابقه را حمل بر استحباب كرده‌اند.

و ممكن است كه حمل كنيم روايت ابن حمران را بر صورتى كه تيمم را در آخر وقت واقع ساخته باشد كه اگر وضو بسازد كل نماز يا بعضى از آن در خارج وقت بفعل آيد. در اين صورت واجب باشد اتمام و در بقاء وقت حمل كنيم بر استحباب چنانكه روايت ابن حمران اشعارى باين معنى دارد زيرا كه حضرت بعد از امر به اتمام فرمودند كه بدان كه سزاوار نيست كه كسى تيمم كند مگر در آخر وقت.

و على اى حال شك نيست كه با بقاى وقت در اين صورت وضو ساختن و نماز را از سر گرفتن اولى و احوط است و عمل بر اين است و اللَّه تعالى يعلم.

[كسى كه تيمم كند و چون خواهد كه شروع در نماز كند آب بهم رسد]

(و من تيمّم ثمّ أصاب الماء فعليه الغسل ان كان جنبا، و الوضوء ان لم يكن جنبا فان اصاب الماء و قد صلّى بتيمّم و هو فى وقت فقد تمّت صلاته و لا اعادة عليه)

و كسى كه تيمم كند و چون خواهد كه شروع در نماز كند آب بهم رسد مى‌بايد كه غسل كند اگر جنب باشد و وضو بسازد تا اگر وضو نداشته باشد و نماز كند بشرطى كه وقت در نرود. و در اين خلافى نيست ميانه مسلمانان و اگر بعد از آن كه نماز را كرده باشد به تيمم آب بهم برسد و وقت باقى باشد نمازى كه كرده است صحيح است و اعاده آن نماز واجب نيست و در اين مسأله خلافست در ميان علما جمعى كه واجب مى‌دانند كه مى‌بايد تيمم در آخر وقت باشد اعاده آن نماز را واجب مى‌دانند بلكه اگر آب بهم نرسد نيز اعاده را واجب مى‌دانند چون نماز در آخر وقت واقع نشده است و جمعى كه رعايت آخر وقت را سنت مى‌دانند اعاده نماز را سنت مى‌دانند.

و بر عدم اعاده نماز مطلقا و در وقت حديث صحيح و احاديث‌