چهارگانه‌اى هستند كه بدانها فرشتگان توان حمل (عرش) را مى‌يابند، بلكه اين اسماء چهارگانه- يعنى حيات و علم و قدرت و اراده- حاملان حاملان چهارگانه (عرش) اند كه اسرافيل و ميكائيل و جبرائيل و عزرائيل و يا رضوان مى‌باشند.

879/ 4 سپس گوييم: اما رقيقه امداد حق تعالى به عالم كه از حيث آن و بدان از جانب حق آن‌چه را كه بقاى همه و بقاى احكام قواى صورت عرشى و قواى فراگير آن بستگى بدان دارد؛ به صورت عرشى محيط و هرچه را كه آن صورت فراگرفته مى‌رساند؛ مثالى است براى نسبت تعلق ذاتى حق تعالى به مرتبه الوهيت؛ كه گاهى از اين تعلق، تعبير به توجه ذاتى امرى احدى مى‌شود، و اين تعلق ذاتى چون حكمش فراگير حقايق اسماء اولين چهارگانه مذكور است؛ لذا براى حركت قدسى- به شمار اين اسماء- چهار مرتبه ظاهر گشت، هر حقيقتى را مرتبه‌اى، اگرچه همه از همگى خالى نيستند.

880/ 4 اوّل آنها حركت غيبى است كه بدان سريان وجودى حصول پيدا مى‌كند، يعنى تجلى سارى كه عبارت از نفس رحمانى و وجود عام مى‌باشد، و اين به واسطه انگيزه‌اى حبّى از مقام ناطقه «احببت ان اعرف- دوست داشتم شناخته شوم» كه مقام جمع احدى است و به نام تعيّن اول ناميده مى‌شود مى‌باشد.

881/ 4 دوم آنها حركت اسماء و حقايقى است كه بدانها قلم و ديگر ارواح عالى حصول پيدا مى‌كنند، و اين از مرتبه علمى الوهى فيّاضى است.

882/ 4 سوم آنها حركت ارواح نورى است كه بدان عمّار (آبادان كنندگان و ساكنان) آسمانها و نفوس آنها و فرشتگان آنها در مرتبه لوحى نفسى- به صورت مثالى- حصول پيدا مى‌كنند، و اين هر دو حركت (دوم و سوم «اسماء و ارواح») از مرتبه جبروت است به عالم ملكوت بالا و پائين.

883/ 4 چهارم آنها حركت ملكوت است از حيث مظاهر مثاليش كه بدان عالم حسّ و اجسام بسيطى كه اول آنها عرش است حصول پيدا مى‌كند، و در عرش مراتب حركت قدسى اسمائى كه خاص توجه ذاتى امرى احدى مى‌باشد پايان پذيرفته و تمامى مى‌يابد، سپس حكم حركات چهارگانه ظاهر مى‌شود و اصول اسمائى آن‌ها پنهان مى‌گردد، و پنهان شدنش براى‌