«هيچگاه بتها و معبودهاى مشركان را دشنام
ندهيد، زيرا اين عمل سبب مىشود كه آنها نيز نسبت به ساحت قدس خداوند همين كار را
از روى ظلم و ستم و جهل و نادانى انجام دهند. ما اين چنين براى هر جمعيّتى عملشان
را زينت داديم. بازگشت همه آنها به سوى خداست و به آنها خبر مىدهد كه چه اعمالى
انجام دادهاند.»
ترك استبداد و تبهكارى:
«تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا
يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ»[1]
«اين سراى آخرت را (تنها) براى كسانى قرار مىدهيم كه اراده
برترىجويى در زمين و فساد را ندارند، و عاقبت نيك براى پرهيزگاران است.»
«خداوند شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه با شما
در امر دين پيكار نكردند و شما را از خانه و ديارتان بيرون نراندند، نهى نمىكند،
چرا كه خداوند عدالتپيشگان را دوست دارد.»