مخفيانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى‌كنيد، درحالى‌كه من به آن‌چه پنهان يا آشكار مى‌سازيد، از همه داناترم، و هركس از شما چنين كارى كند، از راه راست گمراه شده است!»

«لا يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ إِنَّما يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ أَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ وَ ظاهَرُوا عَلى‌ إِخْراجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ»[1]

«خدا شما را از نيكى كردن و عدالت نسبت به كسانى كه با شما در امر دين پيكار نكردند و شما را از خانه و ديارتان بيرون نكردند، نهى نمى‌كند، چرا كه خداوند عدالت‌پيشگان را دوست مى‌دارد، تنها شما را از دوستى و رابطه با كسانى نهى مى‌كند كه در امر دين با شما پيكار كردند و شما را از خانه‌هايتان بيرون كردند و هركس با آنان رابطه دوستى داشته باشد، ظالم و ستمگر است.»

«لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ»[2]

«هيچ گروهى را كه ايمان به خدا و روز قيامت دارند، نمى‌يابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى كنند، هرچند پدران و يا فرزندان يا برادران يا خويشاوندانشان باشد.»

«وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْ‌ءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً»[3]

«و هركس چنين كند، در هيچ‌چيز از خداوند نيست، مگر اين‌كه از آنها بپرهيزيد و تقيّه كنيد.»

ثانيا- روابط خارجى:

الف- در جريان‌هاى معمولى:

اهمّيّت به سلامتى عمومى:

«لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ»[4]

«پيامبرى از خودتان به سوى شما آمد، هرگونه ناراحتى و زيان و ضررى به شما برسد، بر او سخت ناراحت‌كننده است، او سخت به هدايت شما علاقه‌مند است و او نسبت به مؤمنان رؤف و مهربان است.»

[1] - ممتحنه( 60) آيه 9- 8.

[2] - مجادله( 58) آيه 22.

[3] - آل عمران( 3) آيه 28.

[4] - توبه( 9) آيه 128.