«كسانى مشمول اين رحمت مىشوند كه از فرستاده پروردگار پيروى مىكنند،
(او) پيامبر خداست، پيامبرى كه درس ناخوانده و از ميان تودهها برخاسته، از سرزمين
مكّه (امّ القرى) كه صفات و دلايل حقّانيّتش را در (كتب آسمانى پيشين) تورات و
انجيل مشاهده مىكنند، به نيكىها و آنچه خرد آن را مىشناسد و نزدش معروف است،
دعوت مىكند و از بدىها و زشتىها و آنچه نزد خردناشناس است، نهى مىنمايد،
طيّبات و آنچه را طبع سليم مىپسندد، براى آنها حلال مىشمارد و آنچه خبيث و
تنفّرآميز باشد، بر آنها حرام، تحريم مىكند، بارها را از دوش آنان برمىدارد و غل
وزنجيرهايى را كه بر دست و پا و گردنشان سنگينى مىكرد، مىشكند. پس كسانى كه به
او ايمان بياورند و مقامش را بزرگ شمارند و او را در ابلاغ رسالتش يارى كنند و از
نور آشكارى كه به او نازل شده، (يعنى قرآن مجيد) پيروى كنند، بدون شك چنين افرادى
رستگارند.»