«اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اموال يكديگر را به باطل (و از طرق
نامشروع) نخوريد، مگر اينكه (تصرّف شما در اموال ديگران) تجارتى باشد كه با رضايت
شما انجام مىگيرد.»
«كسانى كه ربا مىخورند، برنمىخيزند، مگر مانند كسى كه بر اثر تماس
شيطان با او ديوانه شده است، اين به خاطر آن است كه آنها گفتند: بيع هم مانند
رباست! حال آنكه خداوند بيع را حلال كرده و ربا را حرام. هركس اندرز الهى به او
رسد و (از رباخوارى) خوددارى كند سودهايى كه در سابق (قبل از حكم تحريم ربا) به
دست آورده، مال اوست و كار او به خدا واگذار مىشود. امّا كسانى كه (به خيرهسرى
ادامه دهند و) بازگردند (و اين گناه را همچنان ادامه دهند)، آنها اهل دوزخند و
جاودانه در آن مىمانند. خداوند ربا را نابود مىكند و صدقات را افزايش مىدهد.»
«سرپرستان اگر ثروتمندند، نبايد از اموال ايتام استفاده كنند، و اگر
فقير و نادار باشند، تنها مىتوانند در برابر زحماتى كه مىكشند، با رعايت عدالت و
انصاف حقّ الزّحمه خود را از اموال آنها بردارند.»