responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : آيين اخلاق در قرآن (ترجمه دستور الأخلاق فى القرآن) نویسنده : دراز، محمد بن عبد الله؛ مترجم محمد رضا عطائي    جلد : 1  صفحه : 788

دادوستد و كسب حرام:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً عَنْ تَراضٍ مِنْكُمْ»[1]

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اموال يكديگر را به باطل (و از طرق نامشروع) نخوريد، مگر اين‌كه (تصرّف شما در اموال ديگران) تجارتى باشد كه با رضايت شما انجام مى‌گيرد.»

«وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ وَ تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقاً مِنْ أَمْوالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»[2]

«اموال يكديگر را در ميان خود به باطل و ناحق نخوريد! براى خوردن قسمتى از اموال مردم به گناه و بخشى از آن را به قضات ندهيد، درحالى‌كه مى‌دانيد.»

«الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا لا يَقُومُونَ إِلَّا كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهى‌ فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ عادَ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ يُرْبِي الصَّدَقاتِ»[3]

«كسانى كه ربا مى‌خورند، برنمى‌خيزند، مگر مانند كسى كه بر اثر تماس شيطان با او ديوانه شده است، اين به خاطر آن است كه آنها گفتند: بيع هم مانند رباست! حال آن‌كه خداوند بيع را حلال كرده و ربا را حرام. هركس اندرز الهى به او رسد و (از رباخوارى) خوددارى كند سودهايى كه در سابق (قبل از حكم تحريم ربا) به دست آورده، مال اوست و كار او به خدا واگذار مى‌شود. امّا كسانى كه (به خيره‌سرى ادامه دهند و) بازگردند (و اين گناه را هم‌چنان ادامه دهند)، آنها اهل دوزخند و جاودانه در آن مى‌مانند. خداوند ربا را نابود مى‌كند و صدقات را افزايش مى‌دهد.»

«وَ مَنْ كانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ وَ مَنْ كانَ فَقِيراً فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ»[4]

«سرپرستان اگر ثروتمندند، نبايد از اموال ايتام استفاده كنند، و اگر فقير و نادار باشند، تنها مى‌توانند در برابر زحماتى كه مى‌كشند، با رعايت عدالت و انصاف حقّ الزّحمه خود را از اموال آنها بردارند.»


[1] - نساء( 4) آيه 29.

[2] - بقره( 2) آيه 188.

[3] - بقره( 2) آيه 276- 275.

[4] - نساء( 4) آيه 6.

نام کتاب : آيين اخلاق در قرآن (ترجمه دستور الأخلاق فى القرآن) نویسنده : دراز، محمد بن عبد الله؛ مترجم محمد رضا عطائي    جلد : 1  صفحه : 788
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست