اين نيست كه آن أفرادى كه قبل از شما هلاك و تباه شدند، علّتش اين بود كه: زمانى كه فرد شريف و عشيره دار و آبرومندى دزدى مى‌كرد، او را رها مى‌نمودند و حدّ جارى نمى‌كردند؛ و أمّا اگر فرد ضعيفى دزدى مى‌كرد، بر او حدّ جارى مى‌كردند».

روايت كتاب «صفات الشّيعة» در قول رسول خدا: إنَّ لِى عَمَلِى وَ لَكُمْ عَمَلَكُمْ‌

روايتى را مرحوم صدوق در كتاب «صفات الشّيعة» بيان مى‌كند كه بسيار روايت عجيبى است؛ و إنسان بايد هميشه آنرا حفظ داشته باشد. (كتاب «صفات الشّيعة» بسيار كتاب معتبرى است، و از نفائس كتب شيعه است؛ و همچنين كتاب «فضآئل الشّيعة» كه هر دو از مرحوم صدوق است؛ و تا زمان أخير هم أصلًا طبع نشده بود. بنده بياد دارم در حدود چهل و پنج سال پيش وقتى كه مرحوم دائىِ پدر ما آيه الله آقاى آقا ميرزا محمّد طهرانىّ‌قَدّس اللهُ نفسَه، از سامَرّاء به ايران آمدند، در سفرى كه در معيّت ايشان به مشهد مقدّس مشرّف شديم، ايشان كتاب را به بنده دادند تا براى ايشان يك نسخه بردارم؛ و كتاب هم خيلى مختصر بود، شايد مجموعاً پانزده صفحه بيشتر نبود. و اين كتاب چاپ نشده بود. البتّه در «بحار الانوار» و كتب ديگر شيعه، از «صفات الشّيعة» رواياتى نقل شده است؛ ولى آن كتاب با آن نسخه، فقط خدمت ايشان بود.

البتّه نسخه‌اش هم منحصر به فرد نبود. بنده يك نسخه براى ايشان برداشتم. تا اينكه تقريباً بيست و هفت سال پيش در سنه هشتاد و سه (1383) آقازاده بزرگ ايشان مرحوم آية الله آقا ميرزا نجم الدّين شريف عسكرى كه مؤلّفى است خبير، و كتابهاى زيادى نوشته‌اند، كه از جمله كتاب «علىٌّ و الشّيعة» است، آنرا با همين كتاب و كتاب «فضآئل الشّيعة» در يك مجموعه چاپ كردند؛ و در همان وقت هم براى بنده با خطّ خودشان فرستادند. و اين كتاب را هم ايشان از روى نسخه خطّى خودشان كه باز استنساخ كرده بودند طبع نمودند.) و اين حديث در كتاب «صفات الشّيعة» حديث هشتم است؛ بدينگونه كه: