responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
   ««اول    «قبلی
   جلد :
نام کتاب : ولايت فقيه در حكومت اسلام نویسنده : حسينى طهرانى، سيد محمد حسين    جلد : 1  صفحه : 283
جلد اول‌ 1
مقدمه‌ 1
درس اول: ولايت: ريشه لغوى و معنى اصطلاحى آن‌ 13
ولايت در لغت يك معنى بيشتر ندارد؛ ما بقى همگى موارد و مصاديق آن است‌ 15
گفتار أهل لغت در معنى ولايت‌ 16
تمسّك أهل لغت به موارد استعمال و استشهاد به آنها 16
از جمله أسماء خداوند تعالى وَلِىّ است؛ يعنى ناصر و متولِّى امور عالم‌ 20
تحقّق ولايت در بندگان خدا بواسطه هُو هوِيَّتى است كه در أثر فَنآء فِى اللَه حاصل مى‌شود 24
تحقّق معانى مختلفه ولايت در مصاديقش، به نحو اشتراك معنوى است؛ نه لفظى‌ 25
الْوَلَايَةُ هِىَ الْكَمَالُ الاخِيرُ الْحَقِيقىُّ لِلإنْسَانِ؛ وَ إنَّهَا الْغَرَضُ الاخِيرُ مِن تَشْرِيعِ الشَّرِيعَةِ الْحَقَّةِ الإلَهِيَّةِ 28
در أثر ولايت إمام معصوم، خلائق به أقصى درجه كمال إنسانيّت ميرسند 33
وَ جَعَلْنَهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا، وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدونَ بَأَمْرِنَا 36
إطاعتِ خدا پيروى قرآن، إطاعتِ رسول عمل به سنّت، و إطاعتِ اولى الامر در أحكام وِلائيّه است‌ 38
از آيه، استفاده عصمت قرآن و رسول و أُولوا الامر ميگردد 42
مورد نزاع در تَنَازَعْتُمْ نمى‌شود شامل نزاع با أُولوا الامر در أمر ولايت باشد 43
علّت عدم إرجاع به أُولوا الامر در تنازع، بواسطه عدم مُشَرِّعيَّت آنهاست‌ 45
نامه أمير المؤمنين عليه السّلام به مالك أشتر، مُبَيِّن تفسير ماست‌ 48
درس سوم: آياتى كه دلالت بر ولايت امام معصوم دارند 51
آيه شريفه: أَ فَمَن يَهْدِى إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّى إِلَّاّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ‌ 53
أثر تبعيّت از ولايت، معيّت با آن خواهد شد 68
درس چهارم: بقيه آيات و بعض رواياتى كه دلالت بر ولايت امام معصوم دارند 73
آيه: أُوْلُوا الارْحَام، آيه توارث به اخوّت را نسخ نمود 77
قَدْ جَلَسْتَ مَجْلِسًا لَا يَجْلِسُهُ إلَّا نَبِىٌّ أَوْ وَصِىُّ نَبِىٍّ أَوْ شَقِىٌ‌ 82
رسول أكرم و معصومين عليهم السّلام، أفرادى را به عنوان ولايت به شهرها مى‌فرستادند 83
أئمّه عليهم السّلام، كيفيّت اجتهاد را به شاگردان تعليم مينمودند 85
نهى از ولايت و قضاوت براى غير معصوم، نهى از ولايت و قضاوت استقلالى بوده است‌ 88
درس پنجم: ولايت معصوم عين ولايت خداست و هيچ اختلاف در مصاديقش معقول نيست‌ 93
ولايت، تجلِّى است، و خدا أمر به معصيت نمى‌نمايد 93
أئمّه عليهم السّلام مختارند؛ و ليكن با اين اختيار كار خوب را بر مى‌گزينند 95
پيامبر، شفاعت اسامَه را در نفى حدِّ سرقت درباره زن شريفه ردّ نمود 98
روايت كتاب «صفات الشّيعة» در قول رسول خدا: إنَّ لِى عَمَلِى وَ لَكُمْ عَمَلَكُمْ‌ 99
لَا يُنْجِى إلَّا عَمَلٌ مَعَ رَحْمَةٍ؛ وَ لَوْ عَصَيْتُ لَهَوَيْتُ‌ 102
الَّذِى صَنَعَ اللَهُ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمِسْلِمِينَ خَيْرٌ 106
نُهِيتُ عَنْ قَتْلِ مَنْ قَالَ: لَاإلَهَ إلّا اللهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَهِ‌ 107
درس ششم: مواردى كه در نظر بدوى حكم معصوم مخالف است اما در واقع عين حكم خداست‌ 111
أوّل: مورد تبدّل حكم بواسطه تبدّل موضوع‌ 113
دوّم: براى معصوم ظاهر است چيزى كه براى غير او پنهان است‌ 116
فرق بين سنّى و شيعه، جواز و عدم جواز اجتهاد در برابر نصّ است‌ 117
كشف جرم از غير طُرُق مشروعه، حرام است‌ 121
حضرت موسى عليه السّلام از شريعت خود نمى‌تواند تجاوز كند 125
سوّم: مورديست كه طبق عادت جاهلىّ، إنسان آنرا خلاف مى‌پندارد 125
داستان زَينب بنت جَحْش و ازدواج وى با رسول خدا 131
پيامبر در اثر ازدواج زينب با زيد و سپس با خود، دو حكم جاهلى را نسخ نمودند 131
درس هفتم: تحقيق در اوامر نظير امتحانيه ولايت كه مصلحت در مأمور به نيست‌ 137
بعضى از تفاسير عامّه، قضيّه زينب را به شكل زشتى تحريف كرده‌اند 138
أمر اتّهام ماريه قِبطيّه به وسيله عائشه‌ 138
أمر رسول خدا به كشتن مابور، نظير أمر امتحانى بوده است‌ 139
خبر أمير المؤمنين به رسول أكرم صلّى الله عليهما و آلهما و سلّم به برائت مابور از گناه‌ 144
براى بعضى از بزرگان، حقيقت اين واقعه مجهول است‌ 147
اگر أمر امتحانى رسول الله نبود، تا أبد دامان خاندان رسالت را لكّه دار مينمود 148
طريق رفع تهمت از ماريه، از عجائب أسرار ولايت است‌ 151
طريق كشف رفع تهمت را أمير المؤمنين عليه السّلام از مفاخر خود ميداند 153
رفع إشكال فِقهى و إشكال كلامى از أمر رسول أكرم به كشتن حرقوص‌ 155
أمر رسول خدا به كشتن حرقوص، و تمرّد شيخين و إطاعت أمير المؤمنين عليه السّلام‌ 156
عبوديّت رسول أكرم در برابر حضرت حقّ تعالى شأنه العزيز 158
درس هشتم: سعه ولايت رسول الله عين عبوديت و تسليم است نه اظهار نظر در برابر حق‌ 163
تفسير علّامه آية الله طباطبائىّ قَدّس الله سرَّه پيرامون اين آيه‌ 167
تفسير علّامه سيّد شرف الدّين عاملىّ قدّس الله سرّه پيرامون اين آيه‌ 173
اين آيه راجع به أسير گرفتن عِيْر و قافله أبو سفيان است؛ نه راجع به نفير و أسير گرفتن از سپاه قريش‌ 180
وصيّت أمير المؤمنين عليه السّلام به اينكه: به قاتل من فقط يك ضربه بزنيد 188
مُفاد و معنى: إنَّا لَمْ نُحَكِّمِ الرِّجَالَ وَ إنَّمَا حَكَّمْنَا الْقُرْءَانَ‌ 189
فرمان أمير المؤمنين عليه السّلام در صفّين: لَا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى يَبْدَؤُوكُمْ‌ 193
درس نهم: بحث در پيرامون عبارات مقبوله عمر بن حنظله‌ 197
وصول به حقّ بايد از طريق مشروع باشد 200
مُفاد: إنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيْكُمْ حَاكِمًا 203
مخالفت با طريق مجعول شرعى، مخالفت با خداست‌ 204
مناطِ أرجحيّت در صورت دو حكم فقيه، در مسأله واحده‌ 206
ميزان أرجحيّت، برترى دينى است علماً، فقهاً، عدالةً و وثاقةً 207
امور ثلاثه: بَيِّنُ الرُّشد، بَيِّنُ الْغَىّ، وَ أَمْرٌ مُشْكِلٌ يُرَدُّ حُكْمُهُ إلَى اللَهِ‌ 209
سلسله مراتب تدريجيّه مرجِّحات حكم فقيه‌ 211
پنج و يا هفت مرتبه مراتب تدريجيّه، در تعيّن أخذ حكم در ولايت فقيه‌ 213
درس دهم: بحث در سند و دلالت مقبوله عمر بن حنظله‌ 217
علّت عدم قبول روايتِ موافق عامّه در وقت تعارض خَبَرَيْن‌ 219
علّت و فلسفه: شَاوِرُوا النِّسَآءَ وَ خَالِفُوهُنَ‌ 221
معنى: عُقُولُ النِّساء فِى جَمَالِهِنَّ وَ جَمَالُ الرِّجَالِ فِى عُقُولِهِمْ‌ 225
! معنى: إنَّ الْوُقُوفَ عِنْدَ الشُّبُهَاتِ خَيْرٌ مِنَ الاقْتِحَامِ فِى الْهَلَكَاتِ‌ 227
معنى أماره و أصل و ترتّب اصول بر أمارات‌ 228
وجوب توقّف در زمان حضور معصوم و غير آن يكسان است‌ 229
أحكام بر أساس قضاياى حقيقيّه جعل مى‌شوند، نه قضاياى خارجيّه‌ 233
مقبوله عُمَر بن حَنظلَه در سه مرحله قضاء و إفتاء و ولايت است‌ 234
سند مقبوله، معتبر است‌ 237
در مقبوله عُمَر بن حَنظلَه، صَفْوان بن يَحيَى است و او از أصحاب إجماع است‌ 238
روايت موثّقه همانند صحيحه است، همچون موثّقه ابن بُكَير 239
درس يازدهم: بحث در پيرامون دو روايت ابى خديجه‌ 245
حجيّت خبر ضعيف محفوف به قرائن خارجيّه‌ 246
نتيجه بحث در مبحث خبر واحد، حجيّت خبر موثّق است‌ 249
كلام استاد أعظم: شيخ حسين حِلّىّ در مناط مقبوله عمر بن حنظله و ما شابَهها 251
لزوم إلغاء خصوصيّت در مقبوله و تعميم آن به أمر ولايت و إفتاء 254
روايت أوّل أبو خديجه از «كافى» و «تهذيب» از حسن بن علىّ‌ 256
روايت دوّم أبو خديجه از «وسآئل الشّيعة» از شيخ طوسى از أبى الْجَهْم‌ 257
اشتباه شيخ در تضعيف أبو خديجه، و اشتباه ترديد علّامه حِلّىّ‌ 261
أبو خديجه همان أبو سَلِمَه: سالِم بن مُكرَم است‌ 261
درس دوازدهم: بحث در حديث كميل از امير الومنين عليه السلام پيرامون ولايت فقيه‌ 267
متن روايت كميل از «نهج البلاغة» سيّد رضىّ رحمة الله عليه و شرح فقرات آن بطور اختصار 267
بيان چهار دسته از علماء كه قابل تعليم علوم حقيقيّه نيستند 269
تشبيه حضرت، حيوانات سائمه را به آنها؛ نه بالعكس‌ 272
وَ كَمْ ذَا؟ وَ أَيْنَ أُولَئِكَ؟ أُولَئِك وَ اللَهِ الاقلُّونَ عَدَدًا 273
روايت أبو إسحق ثقفىّ در «الغارات»، و صدوق در «خصال» و «إكمال الدّين» 276
روايت «تُحَف العقول» و «أمالى» مُفيد و «حِليَة الاوليآء» 278
سند اين حديث در نهايت إتقان است‌ 280
نام کتاب : ولايت فقيه در حكومت اسلام نویسنده : حسينى طهرانى، سيد محمد حسين    جلد : 1  صفحه : 283
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
   ««اول    «قبلی
   جلد :
فرمت PDF شناسنامه فهرست