د- مرثيه‌سرايى رَباب‌

770. تاريخ دمشق: رَباب، دختر امرؤ القيسِ ... كَلْبى، زنى است كه به مدّت يك سال در كنار قبر [شوهرش‌] حسين عليه السلام ماند و سرود:

تا يك سال مى‌مانم و آن گاه با شما وداع مى‌كنم‌

و هر كه يك سال كامل بگِريد، عذرش [براى رفتنْ‌] پذيرفته است.

... وقتى حسين عليه السلام از دنيا رفت، از رَباب، خواستگارى شد و بر آن، پافشارى شد. گفت: «غير از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله، پدرشوهرى انتخاب نمى‌كنم» و ازدواج نكرد. يك سال پس از آن زيست و زير سايه نرفت تا بيمار شد و افسرده، از دنيا رفت.[1]

771. الكامل فى التاريخ: همراه امام حسين عليه السلام، همسرش رَباب، دختر امرؤ القيس و مادر دخترش سَكينه بود كه او را با كاروان اسيران به شام بردند. او به مدينه باز گشت و بزرگان قريش، از وى خواستگارى كردند. گفت: «من جز پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله، پدرشوهرى بر نمى‌گزينم» و به مدّت يك سال ماند و زير سقف خانه‌اى نرفت، تا اين كه بيمار شد و افسرده‌حال، از دنيا رفت.

[1] دَخَلتُ عَلى أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام فَقالَ لي: أنشِدني، فَأَنشَدتُهُ، فَقالَ: لا، كَما تُنشِدونَ، وكَما تَرثيهِ عِندَ قَبرِهِ، فَأَنشَدتُهُ: