نام کتاب : گزيده شهادت نامه امام حسين بر پايه منابع معتبر نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 814
2/ 4. گزارش «انوار المجالس»
اواخر
قرن سيزدهم، شخصى به نام محمّدحسين ارجستانى در كتاب انوار المجالس،[1]
داستان را به گونهاى ديگر، بيان مىكند. متن نوشته او، اين است:
اهل
بيت رسول خدا در آن شبها، نه شمعى، نه چراغى، نه آب و نه طعامى، و نه فرش و نه
لباسى، غمگين نشسته بودند و شغل ايشان، تعزيهدارى بر شهيدان كربلا بود تا آن كه
زُبيده خاتون، دختر سهساله سيّد الشهدا، شبى از فراق پدر بزرگوار، بسيار گريه كرد
...[2].
بررسىها
نشان مىدهند كه اين، نخستين گزارشى است كه نام كودك را مطرح و او را زُبيده و
محلّ حادثه را خرابه شام، معرّفى كرده است.
او
در صفحه قبل كتاب خود، در اشاره به خرابه شام، مىگويد:
از
غريبان خرابه شام به خاطرم رسيد. مگر اهل بيت خير الأنام، در خرابه شام غريب
نبودند؟! يا سَكينه و رُقَيّه، طفل حسين نبودند؟! باوجود آن كه داغهاى متعدّد
مانند بىپدرى و بىبرادرى ديده بودند، چرا كسى به تسلّى آن غريبان، لب نگشود؟!
بدين
ترتيب، طبق يافته ما، انوار المجالس، اوّلين كتابى است كه از دخترى براى امام حسين
عليه السلام در خرابه شام به نام رُقيّه نام مىبَرد، هر چند از سرنوشت او سخنى
نمىگويد و ماجراى شهادت كودكى به نام زبيده را باز مىگويد.
اين
نوشتار، ممكن است زمينهساز گزارشهاى آينده در مورد نام كودكى باشد كه در خرابه
شام از دنيا رفته است.
2/
5. گزارش «شَعشعة الحسينى»
اوايل
قرن چهاردهم، شيخ محمّدجواد يزدى، در كتاب شعشعة الحسينى[3]
آورده است: