على بن الحسين عليه السلام فرمود: «هرگز! اين آيه در حقّ ما نازل نشده است. در باره ما، تنها اين آيه نازل شده است: «مصيبتى در زمين [مانند زلزله‌] و يا در خودتان [مانند بيمارى‌] به شما نمى‌رسد، جز آن كه پيش از آن كه ايجادش كنيم، ثبت شده است. اين براى خدا آسان است، تا بر آنچه از دستتان رفت، اندوهگين نشويد و بر آنچه به شما داد، سرمستى نكنيد»[1]. ما كسانى هستيم كه بر آنچه از دست ما برود، اندوهگين نمى‌شويم و بر آنچه [خدا] به ما داده است، شادى [فزون از حد] نمى‌كنيم».[2]

651. المناقب، ابن شهرآشوب: روايت شده است كه يزيد به زينب عليها السلام گفت: سخن بگو.

زينب عليها السلام گفت: سخنگو، اوست.

امام زين العابدين عليه السلام خواند:

«طمع نورزيد كه ما را خوار بداريد تا ما، بزرگتان بداريم‌

يا آزارمان دهيد تا ما از آزارتان، دست نگاه داريم.

[1] مطالب السؤول: ص 73.

[2] كشف الغمّة: ج 2 ص 250.