417. المناقب، ابن شهرآشوب: آن گاه امام حسين عليه السلام فرمود: «لباسى برايم بياوريد كه كسى به آن رغبت نكند و زيرِ لباس‌هايم بپوشم تا برهنه‌ام نكنند؛ چرا كه من كشته مى‌شوم و لباس و سلاحم را مى‌بَرند».

براى امام عليه السلام، شلواركى آوردند؛ امّا نپذيرفت و فرمود: «اين، لباس اهل ذِمّه‌[1] است».

سپس، لباسى بلندتر را كه از شلوار، كوتاه‌تر و از شلوارك، بلندتر بود، آوردند و امام عليه السلام، آن را پوشيد.[2]

9/ 2 خداحافظى امام عليه السلام با زنان‌

418. المناقب، ابن شهرآشوب: سپس حسين عليه السلام، با زنان، وداع كرد. سكينه، شيون مى‌كرد. امام عليه السلام، او را به سينه‌اش چسباند و فرمود:

اى سَكينه! بدان كه پس از من، گريه‌ات طولانى‌

خواهد بود، هنگامى كه مرگ، مرا در يابد.

با اشك حسرتت، دلم را آتش مزن‌

تا آن گاه كه روح در بدن دارم‌

[1] كُنتُ مَعَ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام يَومَ قُتِلَ، فَرُمِيَ في وَجهِهِ بِنُشّابَةٍ، فَقالَ لي: يا مُسلِمُ، أدنِ يَدَيكَ مِنَ الدَّمِ، فَأَدنَيتُهُما، فَلَمَّا امتَلَأَتا قالَ: اسكُبهُ في يَدي، فَسَكَبتُهُ في يَدِهِ، فَنَفَحَ بِهِما إلَى السَّماءِ، وقالَ:

اللَّهُمَّ اطلُب بِدَمِ ابنِ بِنتِ نَبِيِّكَ. قالَ مُسلِمٌ: فَما وَقَعَ مِنهُ إلَى الأَرضِ قَطرَةٌ 442

( تاريخ دمشق: ج 14 ص 223، كفاية الطالب: ص 431).

[2] در صورت درستى اين بخش از گزارش، مقصود، اصابت تير به ناحيه قلب است، نه خودِ قلب، چنان كه در گزارش ابن شهرآشوب در المناقب( ج 4 ص 111)، محلّ اصابت، سينه امام عليه السلام ذكر شده است. بديهى است كه اگر قلب ايشان مورد اصابت قرار مى‌گرفت، فرصتى براى اقدامات بعدى- كه در گزارش آمده-، وجود نداشت.