«اين جا، جايگاه اسباب سفر و خوابگاه مركب‌هاى آنان است» و به جايى ديگر اشاره كرد و فرمود: «اين جا خونشان ريخته مى‌شود».[1]

د- پدرم فداى آن بى‌ياور!

48. اسد الغابة- به نقل از غرفه ازْدى-: من در منزلت على عليه السلام شك كرده بودم. با او بر كناره فرات بيرون آمديم كه از راه، كناره گرفت و ايستاد و ما هم گرد او ايستاديم. با دستش اشاره كرد و فرمود: «اين جا جايگاه اسباب سفر و خوابگاه مركب‌هايشان و محلّ ريختن خونشان است. پدرم فداى آن كه در زمين و آسمان، ياورى جز خدا ندارد!».

هنگامى كه حسين عليه السلام كشته شد، بيرون آمدم تا به مكانى كه او را در آن جا كشته بودند، رسيدم. آن، درست همان گونه بود كه [امام على عليه السلام‌] گفته بود و كوچك‌ترين خطايى نداشت.

پس، از شكّى كه كرده بودم، از خدا آمرزش خواستم و دانستم كه على عليه السلام آنچه را به او سپرده بودند، بيان كرده است.[2]

ه- پيشينيان بر او پيشى نمى‌گيرند و پسينيان به او نمى‌رسند

49. تهذيب الأحكام‌- به نقل از محمّد بن سِنان، از كسى كه از امام صادق عليه السلام براى او حديث كرده است-: امير مؤمنان عليه السلام با مردم حركت كرد، تا آن كه به يك يا دو ميلى كربلا

[1] كَأَنّي بِالقُصورِ قَد شُيِّدَت حَولَ قَبرِ الحُسَينِ عليه السلام، وكَأَنِّي بِالمَحامِلِ تَخرُجُ مِنَ الكُوفَةِ إلى قَبرِ الحُسَينِ، ولا تَذهَبُ اللَّيالي وَالأَيّامُ حَتّى يُسارُ إلَيهِ مِنَ الآفاقِ، وذلِكَ عِندَ انقِطاعِ مُلكِ بَني مَروانَ 66

( عيون أخبار الرضا عليه السلام: ج 2 ص 48 ح 190، صحيفة الإمام الرضا عليه السلام: ص 248 ح 161).

[2] بِأَبي وامّي الحُسَينُ المَقتولُ بِظَهرِ الكُوفَةِ! وَاللَّهِ، كَأَنّي أنظُرُ إلَى الوُحوشِ مادَّةً أعناقَها عَلى قَبرِهِ مِن أنواعِ الوَحشِ، يَبكونَهُ ويَرثونَهُ لَيلًا حَتّى الصَّباحِ، فَإِذا كانَ ذلِكَ فَإِيّاكُم وَالجَفاءَ 67

( كامل الزيارات: ص 165 ح 214، بحار الأنوار: ج 45 ص 205 ح 9).