سه. تهديد و تطميع مردم‌

ابن زياد، براى در هم شكستن فضاى سياسى، اجتماعى كوفه- كه به شدّت، تحت تأثير فعّاليت هواداران امام حسين عليه السلام بود-، كار خود را با تهديد و تطميع مردم، آغاز كرد. او در نخستين سخنرانى خويش پس از ورود به كوفه، به مردم گفت:

امير مؤمنان [يزيد]، مرا بر شهر شما گمارده و فَيْئتان را تقسيم كرده و دستور داده به ستم‌ديدگان شما، خدمت كنم و بر گوش به فرمان‌ها و مطيعان شما، احسان نمايم و بر نافرمانان و مشكوك‌ها، سخت بگيرم. من در به انجام رساندن فرمان او، تا پايان خواهم ايستاد و نسبت به فرمانبرانِ شما، همانند پدرى مهربانم و بر مخالفان، همانند زهر كشنده‌ام. پس هر كسى تنها براى حفظ خود بكوشد[1].

چهار. تطميع سران قبايل‌

اقدام ديگر ابن زياد براى سركوب كردن نهضت كوفه، دادن رشوه‌هاى كلان به سران قبايل و اشراف كوفه بود. اين اقدام، با توجّه به نظام قبيله‌اىِ كوفه، براى خاموش كردن آتش انقلاب، فوق العاده مؤثّر بود. در اين باره، مُجمّع بن عبد اللَّه عائِذى (يكى از كسانى كه گزارش حوادث كوفه را در راه به امام عليه السلام داد)، به ايشان چنين گفت:

اشراف، رشوه و فسادشان بسيار شده و كيسه‌هايشان، پُر گرديده و دوستى‌شان، به سويى ديگر جلب شده و خيرخواهى‌شان، خالصانه براى اوست و بر ضدّ تو، يك‌دست شده‌اند؛ امّا ديگر مردمان، هنوز دل‌هايشان با توست و فردا، شمشيرهايشان بر ضدّ تو، آخته است‌[2].

پنج. بازداشت شمارى از هواداران برجسته امام عليه السلام‌

يكى ديگر از اقدامات ابن زياد، بازداشت كردن موقّت جمعى از بزرگان هوادار

[1] براى آگاهى بيشتر در باره خطر غلو در باره اهل بيت عليهم السلام، ر. ك: اهل بيت عليهم السلام در قرآن و حديث: بخش سيزدهم: غلو كردن در باره اهل بيت عليهم السلام. نيز، ر. ك: غاليان، صفرى فروشانى؛ غلوپژوهى، جهانبخش.

[2] براى آشنايى با اقسام دروغ، ر. ك: لؤلؤ و مرجان: ص 135( مقام چهارم).