بحثى پيرامون مسائل مستحدثه‌

از جمله آن‌ها بيمه مى‌باشد

مسأله 1- تأمين (بيمه) عقدى است كه بين بيمه‌كننده و بيمه شونده- كسى كه عقد تأمين براى او است- واقع مى‌شود، به اينكه بيمه‌كننده ملتزم مى‌شود كه فلان خسارت را در صورتى كه بر بيمه شده وارد شود جبران نمايد در مقابل آن‌كه بيمه شده مبلغى را پرداخت نمايد يا تعهد كند كه مبلغى را كه دو طرف بر آن توافق مى‌نمايند، بپردازد.

مسأله 2- اين عقد مانند ساير عقود به ايجاب و قبول نياز دارد. و ممكن است كه موجب، بيمه‌كننده و قابل، بيمه شونده باشد، به اينكه بيمه‌كننده مى‌گويد: «جبران فلان خسارت در مقابل فلان (مبلغ) بر من است». يا: «من به جبران فلان خسارت در مقابل فلان (مبلغ)، ملتزم هستم»، پس بيمه شونده قبول مى‌كند.

و بر عكس (آن هم ممكن است) به اينكه بيمه شونده مى‌گويد: «بر من است پرداخت فلان (مبلغ) در مقابل جبران فلان خسارت»، يا: «در مقابل تعهد تو به جبران آن». پس بيمه‌كننده قبول مى‌كند. و با هر لفظى واقع مى‌شود.

مسأله 3- هر چيزى كه در ساير عقود در موجب و قابل شرط است، در موجب و قابل بيمه شرط مى‌باشد؛ مانند بلوغ و عقل و محجور نبودن و اختيار و قصد، بنا بر اين از بچه و ديوانه و محجور عليه و مكره و هازل و مانند آن واقع نمى‌شود.

مسأله 4- در بيمه علاوه بر آنچه كه گذشت، امورى شرط مى‌باشد: اول‌- تعيين مورد