مسأله 34- اگر دندانى كه درآورده شده، دندان «مثغر» باشد يعنى دندان اصلى كه بعد از افتادن دندان‌هاى شيرى روييده مى‌شود در آن قصاص است. و آيا در شكستن آن قصاص است يا ديه و ارش؟ دو وجه دارد كه اقرب اولى است. ليكن در قصاص گرفتن بايد با وسيله‌اى آن را شكست تا مماثله حاصل شود مانند وسائل جديد و نبايد با چيزى آن را زد كه آن را مى‌شكند؛ زيرا نوعاً مماثله حاصل نمى‌شود.

مسأله 35- اگر دندان كنده شده قبل از قصاص عود كند آيا قصاص، ساقط مى‌شود يا نه؟ اشبه دومى است ولى مشهور اولى مى‌باشد و چاره‌اى از احتياط به قصاص ننمودن نيست. پس اگر دندان عودكننده ناقص و متغير باشد در آن ارش مى‌باشد. و اگر مثل همان كه بود عود كند چيزى غير از تعزير نيست، مگر اينكه نقصى حاصل شده باشد كه در آن ارش است.

مسأله 36- اگر بعد از قصاص، دندان عود كند، غرامت آن براى جانى بر او مى‌باشد، البته بنابر سقوط قصاص مگر اينكه دندان جانى هم عود كند. و ديه را اگر به عنوان صلح گرفته باشد، برگردانده مى‌شود. و اگر قصاص كند و دندان جانى عود كند مجنى عليه حق ازاله آن را ندارد و اگر دندان مجنى عليه عود كند جانى حق ازاله آن را ندارد.

مسأله 37- اگر دندان بچه را بكند مدتى كه عادت جارى است كه در آن مدت روييده شود انتظار مى‌كشد پس اگر عود كند در آن ارش است- بنابر قول معروف- و بعيد نيست كه در هر دندانى از او، يك شتر باشد. و اگر عود نكند، در آن قصاص است.

مسأله 38- قصاص در قطع ذكر ثابت مى‌باشد و در آن، كوچك و لو اينكه شيرخوار باشد و كبيرى كه بزرگى‌اش به هر اندازه رسيده باشد و فحل و كسى كه بيضه‌هايش كشيده شده باشد در صورتى كه به فلج در آن منتهى نشده باشد و اغلف (ختنه نشده) و ختنه شده، مساوى مى‌باشد. و ذكر سالم به ذكر شخص عنّين و كسى كه در ذكرش فلجى مى‌باشد قطع نمى‌شود. و ذكر عنّين به سالم و فلج شده به سالم، قطع مى‌شود. و همچنين قصاص در قطع حشفه ثابت است؛ پس حشفه به حشفه قطع مى‌شود. و در قسمتى از آن‌