چنانچه همانند آن در قصاص ممكن باشد قصاص ثابت مى‌شود وگرنه، نه. و او حق قصاص دارد و لو اينكه آن را بچسباند.

مسأله 20- اگر گوش او را قطع كند پس شنوايى او را از بين ببرد اين‌ها دو جنايت مى‌باشد. و اگر گوش خشك‌شده فلج را قطع كند، در قصاص اشكال است، بلكه ثبوت ثلث ديه بعيد نيست.

مسأله 21- قصاص در چشم ثابت است و با مساوى بودن محل، قصاص مى‌گيرد؛ پس چشم راست به چپ و همچنين برعكس در آورده نمى‌شود. و اگر جانى، اعور (يك چشم) باشد از او قصاص گرفته مى‌شود اگر چه كور شود؛ زيرا حق او را كور كرده است. و چيزى به او رد نمى‌شود و لو اينكه ديه آن ديه نفس باشد- در صورتى كه در خلقت يا به آفتى از خداى متعال، اعور شده باشد- و بين اينكه از خلقت يا با جنايت يا با آفت يا با قصاص اعور شده باشد، فرق نمى‌كند. و اگر اعورى، چشم سالم اعورى را دربياورد از او قصاص گرفته مى‌شود.

مسأله 22- اگر صاحب دو چشم، چشم اعور را دربياورد براى آن يك چشم قصاص گرفته مى‌شود؛ پس آيا براى او علاوه بر آن، رد نصف ديه است؟ بعضى گفته‌اند: نه، ولى اقوى ثبوت آن است. و ظاهر آن است كه مجنى عليه بين گرفتن ديه كامل و بين قصاص گرفتن و گرفتن نصف ديه مخير است، همان طور كه ظاهر آن است كه اين حكم در جايى ثابت است كه چشم اعور ديه كامل داشته باشد مانند اينكه به طور خلقت يا به آفت از خدا باشد، نه در غير آن، مثل جايى كه چشم او از جهت قصاص درآورده شده باشد.

مسأله 23- اگر چشم كورى را كه به حالت خود قائم است دربياورد از او قصاص نمى‌شود. و ثلث ديه بر او مى‌باشد.

مسأله 24- اگر نور چشم او را از بين ببرد- نه حدقه را- به همانند آن با وسيله‌اى كه از بين بردن نور چشم با بقاى حدقه ممكن باشد، قصاص مى‌شود؛ پس به پزشكان حاذق رجوع مى‌شود تا آنچه را كه ذكر شد انجام دهند. و در طريقه آن گفته شده كه پنبه مرطوبى روى پلك‌هاى او انداخته مى‌شود، سپس آينه گرم مى‌شود و مقابل خورشيد قرار داده‌