مسأله 45- شركت در قتل به اين تحقق پيدا مى‌كند كه هر يك از آن‌ها چيزى را انجام دهد كه اگر به تنهايى بود او را مى‌كشت مثل اينكه همه، او را بگيرند پس در آتش يا دريا يا از ارتفاع به پايين بيندازند يا جراحاتى بر او وارد كنند كه اگر هر يك از آن‌ها به تنهايى بود، كشنده مى‌بود. و همچنين شركت تحقق پيدا مى‌كند به آنچه كه در سرايت شركت داشته باشد در صورت قصد جنايت، پس اگر عده‌اى بر او اجتماع كنند آنگاه هر كدام از آن‌ها او را به صورتى مجروح كند كه اگر به تنهايى بود نمى‌كشت، ليكن همه جراحت‌ها سرايت كنند پس بميرد، قود به طورى كه گذشت بر آن‌ها مى‌باشد. و تساوى در عدد جنايت، معتبر نيست؛ پس اگر يكى از آن‌ها يك ضربت و ديگرى چند ضربت و سومى بيشتر بزند و به همين صورت، پس به وسيله همه آن‌ها بميرد، قصاص و ديه به طور مساوى بر آن‌ها است. و همچنين تساوى در جنس جنايت، معتبر نمى‌باشد؛ پس اگر يكى از آن‌ها- مثلًا- او را به جراحت جائفه مجروح كند و ديگرى به نحو موضحه جراحت بر او وارد كند، يا يكى از آن‌ها او را مجروح كند و ديگرى او را بزند، به طور مساوى از آن‌ها قصاص مى‌شود و ديه هم به همين صورت بر هر دوى آن‌ها است در صورتى كه سرايت، ناشى از كار هر دو باشد.

مسأله 46- اگر دو نفر يا گروهى در جنايت بر اعضا، مشترك باشند از آن‌ها قصاص گرفته مى‌شود، همان طور كه در نفس قصاص گرفته مى‌شود؛ پس اگر دو مرد بر قطع يك دست مردى اجتماع كنند، پس اگر دوست داشته باشد كه از هر يك، يك دست قطع كند، ديه يك دست را به آن‌ها مى‌پردازد تا بين خودشان تقسيم كنند، سپس دست آن‌ها را قطع مى‌نمايد. و اگر دوست داشته باشد از آن‌ها ديه يك دست را مى‌گيرد. و اگر دست يكى از آن‌ها را قطع نمايد كسى كه دستش قطع نشده، به كسى كه دستش قطع شده، ربع ديه را رد مى‌كند و بر اين قياس است اشتراك چند نفر.

مسأله 47- اشتراك در جنايت به اشتراكشان در يك فعل كه مقتضى قطع است حاصل مى‌شود، به اينكه شخصى را بر قطع دست اكراه كنند يا خنجرى را روى دست شخص بگذارند و همه بر آن فشار وارد كنند تا قطع شود. و اما اگر هر يك از آن‌ها به تنهايى قسمتى از دست او را قطع نمايند، قطعى در دست آن‌ها نيست. و همچنين است اگر يكى‌