كتاب قضا

و آن حكم نمودن بين مردم است جهت رفع تنازع بين آنان، با شرايطى كه مى‌آيد. و منصب قضاوت از مناصب جليله‌اى است كه از طرف خداى متعال، براى پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم و از طرف او براى ائمه معصومين عليهم السلام و از طرف آنان براى فقيه جامع شرايطى كه شرايطش مى‌آيد ثابت است. و مخفى نماند كه قضاوت شأن بزرگى دارد و تحقيقاً وارد شده است كه: «قاضى به درستى در پرتگاه جهنم قرار دارد». و از امير المؤمنين عليه السلام است كه فرمود:

«اى شريح در جايگاهى نشسته‌اى كه فقط پيغمبر يا وصى پيغمبر يا شقى در آنجا مى‌نشيند». و از امام صادق عليه السلام است كه: «از حكومت بترسيد زيرا حكومت فقط براى امامى است كه عالم به قضاوت و در ميان مسلمين عدالت‌گستر است، براى پيغمبر يا وصى پيغمبر است». و در روايتى است كه: «كسى كه در دو درهم به غير آنچه كه خداى عزّ و جلّ نازل فرموده حكم نمايد تحقيقاً كافر شده است». و در روايت ديگرى است كه:

«زبان قاضى بين دو شعله از آتش است تا اينكه بين مردم قضاوت كند پس يا در بهشت است و يا در آتش». و از امام صادق عليه السلام است كه فرمود: «قاضى‌ها چهار قسم مى‌باشند سه قسم آن‌ها در آتش و يك قسم در بهشت مى‌باشد: مردى كه به ظلم قضاوت مى‌كند و حال آن‌كه مى‌داند، اين مرد در آتش است و مردى كه به ظلم قضاوت مى‌كند و حال آن‌كه نمى‌داند پس اين مرد در آتش است و مردى كه به حق قضاوت مى‌كند و حال آن‌كه نمى‌داند پس اين مرد در آتش است و مردى كه به حق قضاوت مى‌كند و حال آن‌كه مى‌داند پس اين مرد در بهشت است». و اگر قضاوت بر فتوا توقف داشته باشد، خطر فتوا