(خون‌گيرى) و حجامت در وقت نياز به آن‌ها جزء نفقه مى‌باشد؟ در آن تأمل و اشكال است.

مسأله 10- زن بر عهده شوهر نفقه هر روز را- از طعام و خورش و غير اين‌ها از آنچه كه صرف مى‌شود و عين آن باقى نمى‌ماند- در صبح همان روز به طور ملك متزلزل مالك مى‌شود و (مالكيت قطعى آن) به حصول تمكين كامل زن از او ارتباط دارد وگرنه به مقدار تمكين مى‌باشد و بقيه را برمى‌گرداند. پس زن مى‌تواند در صورت تمكين كردن، آن را مطالبه كند، پس اگر شوهر زن را با اينكه تمكين نموده از نفقه منع كند و روز بگذرد در ذمه‌اش مستقر مى‌شود و دين بر او مى‌گردد. و همچنين در استقرار آن با گذشتن چند روز اين شرط هست، پس به مقدار تمكين، نفقه آن مدت بر ذمه شوهر مستقر مى‌شود؛ چه زن آن را مطالبه كرده باشد يا از آن ساكت باشد و چه حاكم مقدار نفقه را معين كرده و به آن حكم كرده باشد يا نه و چه مرد داراى مال و ثروت باشد و چه نباشد. و در صورتى كه دستش خالى باشد تا توانگر شدن به او مهلت داده مى‌شود. و حق مطالبه نفقه روزهاى آينده را (كه هنوز نيامده) ندارد.

مسأله 11- اگر نفقه چند روزى را به او بپردازد مانند هفته يا ماه مثلًا و اين مدت بگذرد و او براى خودش صرف ننمايد- به اينكه از غير آن نفقه، براى خود خرج كند يا شخصى براى او انفاق نمايد- آن نفقه ملك زن است و زوج حق برگرداندن آن را ندارد. و همچنين است اگر زن با صرفه‌جويى، چيزى از آن نفقه را زياد بياورد، اين زيادى ملك خودش مى‌باشد و شوهر حق استرداد آن را ندارد، ولى اگر قبل از انقضاى مدت با فوت يكى از آن‌ها يا نشوز زن يا طلاق بائن از استحقاق آن خارج شود آنچه كه به او پرداخته بين روزهاى گذشته و آينده توزيع مى‌شود و از آن به نسبت باقى‌مانده مدت، مسترد مى‌شود؛ بلكه ظاهراً همين‌طور است در جايى كه نفقه يك روز را به او بپردازد و يكى از عوارض در اثناى آن روز پيدا شود پس باقى‌مانده نفقه روز مسترد مى‌شود.

مسأله 12- كيفيت انفاق طعام و خورش يا به اين صورت است كه با شوهر در خانه او بر اساس عادت با همديگر مى‌خورند مانند بقيه عيال او؛ و يا به اين صورت است كه نفقه‌