مالكش رسانده يا آن را فروخته و ثمن را استيفا نموده يا اينكه بدون تفريط او تلف شده يا آن را بيرون نياورده.

مسأله 32- اگر از شخصى مثلًا دينارى با رهن قرض كند و دينار ديگرى بدون رهن از او قرض كند، سپس يك دينار را به او به نيّت اداى دين پرداخت كند، پس اگر قصدش اين باشد كه اداى دينار رهن‌دار باشد همان ساقط مى‌شود و رهن آزاد مى‌گردد. و اگر قصدش اين باشد كه اداى دينار بدون رهن باشد رهن آزاد نمى‌شود و دين آن باقى مى‌ماند. و اگر قصدش فقط اين باشد كه از دو دينار يك دينار ادا كرده باشد بدون آن‌كه دينار رهن‌دار يا بى‌رهن را تعيين نمايد، آيا پرداختى او به حساب دينار بدون رهن مى‌باشد كه رهن باقى بماند، يا پرداختى او به حساب دينار رهن‌دار مى‌باشد كه رهن آزاد شود، يا بين آن‌ها تقسيم مى‌شود پس رهن باقى مى‌ماند، يا به مقدارى كه دين رهن‌دار پرداخت شده آزاد مى‌شود، وجوهى است كه وجيه‌تر از همه بقاى رهن است تا يقين به فك رهن پيدا شود.