و در وسايل، از شيخ صدوق- رحمه اللَّه- به سند خود منقول است، از حضرت صادق از پدرانش كه پيغمبر در جمله وصيتى كه به امير المؤمنين مىكرد، فرمود: «يا على! آيا خبر بدهم به شماها به شبيهترين شما به من در خُلق؟ گفت:
بلى يا رسول اللَّه! فرمود: نيكوترين شما در خلق، و بزرگترين شما در حلم، و نيكوكارترين شما به خويشاوندانش، و باانصافترين شما درباره خودش».
و از خصال شيخ صدوق به سندش از حضرت صادق- از پدرش، از جدَّش، از علىّ بن أبى طالب روايت است كه رسول خدا فرمود: «هيچ چيزى با چيزى جمع نشده فاضلتر از حلم كه با علم جمع شود».
« قالَ رَسُولُ اللّهِ- صلَّى اللّهَ عليه و آله-: وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ؛ ما جُمِعَ شَيْءٌ إلى شَيءٍ أفْضَلُ مِنَ حِلْمٍ إلى عِلْمٍ». [2]
و در اين باب، روايات بسيار در كتب معتبره است كه بايد به خود آنها رجوع شود. [3]
بايد دانست كه چون از فصل سوّمِ مقصد بيستم، فطرى بودن «حلم» و از جنود عقل و رحمان بودنِ آن، و بر خلاف فطرتِ مخموره بودن «سفه» و از جنود ابليس و جهل بودنِ آن معلوم شود، ما در اين جا فصلى جداگانه براى آن منعقد نكرديم.