و همين وجه , برهان تنزيه وجود از ماهيت جنسيه كه در فص قبل گفتيم نيز هست زيرا نسبت طبيعت نوعيه به مشخصات به وزان نسبت ماهيت جنسيه بفصول است يعنى چنانكه لازمه اقتران ماهيت نوعيه بمشخصات فرديه معلول غير بودن است لازمه اقتران ماهيت جنسيه بفصول متنوعه نيز همچنين است .

تبصره : حكماء متأله در كتب حكيمه بعد از سخن در ذات بارى تعالى برهان بر توحيدش اقامه ميكنند كه واحد است يعنى يكى است , و بعد از آن برهان بر احديتش كه احد است يعنى يكتا است در فص هفتم و هشتم اين كتاب توحيد بارى ثابت شد : در هفتم بطريق تنزيه حقيقت وجود از ماهيت جنسيه , و در هشتم بطريق تنزيه حقيقت وجود از ماهيت نوعيه , و در فصوص آتيه احديتش ثابت ميشود . و بدانچه در برهان توحيد دانستى توانى شبهه ابن كمونه را باسانى رد كنى .

من در توحيد شبهه اى را رسواتر از اين شبهه , و در معاد بى اساس و واهى تر از شبهه آكل و مأكول نمى شناسم . به رساله ما به نام وحدت از ديدگاه عارف و حكيم ( ص 103 ط 1 ) رجوع شود .

تبصره : اين فص را مرحوم آخوند صدرالمتالهين در اسفار از فصوص فارابى نقل و شرح فرموده است ( ج 3 ص 12 ط 1 , ج 6 ص 63 ط 2 ) .